ΠΛΑΚΑ ΠΛΑΚΑ, ΠΑΝΕ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΕΞΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΕΝΗΝΤΑ ΜΑΣ, αρχίζουμε να πεθαίνουμε λίγο λίγο σε άλλους θανάτους. Οι σπουδαίοι μάγοι, οι σαμάνοι της νιότης μας, φεύγουν ο ένας μετά τον άλλο. Σε πολλές περιπτώσεις δεν τους σκεφτόμασταν καν, είχαν μείνει πίσω στην Ιστορία˙ other voices, other rooms* μας καλούσαν. Κατά κάποιο τρόπο ήταν πάντα […]
Julio Cortázar
Χούλιο Κορτάσαρ | Κουτσό
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26 «ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ» ΕΙΠΕ Ο ΓΚΡΕΓΚΟΡΟΒΙΟΥΣ, «το Παρίσι είναι μια τεράστια μεταφορά.» Χτύπησε την πίπα του, πατίκωσε λιγάκι τον καπνό. Η Μάγα είχε ανάψει άλλο ένα Gauloise και σιγοτραγουδούσε. Ήταν τόσο κουρασμένη, ώστε ούτε καν τσαντίστηκε που δεν είχε καταλάβει τη φράση του. Και καθώς δεν έσπευσε να ρωτήσει όπως το συνήθιζε, ο Γκρεγκορόβιους […]
Χούλιο Κορτάσαρ | Οδηγίες για να κλαις
Αφήνοντας κατά μέρος τους λόγους, δίνουμε προσοχή στο σωστό τρόπο του να κλαις, κατανοώντας γι αυτό ένα θρήνο που να μην καταλήγει σε σκάνδαλο, ούτε να προσβάλει το χαμόγελο με την παράλληλη και αδέξια ομοιότητά του. Ο μέσος και κανονικός θρήνος συνίσταται σε μια γενική συστολή του προσώπου κι έναν ήχο σπασμωδικό συνοδευόμενος από δάκρυα […]
Χούλιο Κορτάσαρ | Άπαντα τα Θεατρικά
Απόσπασμα από τις σελίδες: 60,61. [Δύο λογοπαίγνια : 1948 – 1950 ] 1ος Ναύτης Η πλατεία, η πλατεία! 2ος Ναύτης Δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα σιντριβάνι και μερικά σπίτια. 1ος Ναύτης Για αυτό και είναι πλατεία. (Του πετά την μπάλα και ο 2ος Ναύτης την πιάνει και του την επιστρέφει. Η Νέλιδα απομακρύνεται και […]