Federico García Lorca

Federico García Lorca Η παρθένα, ο ναύτης και ο σπουδαστής (1928) Μετάφραση: Ηλίας Οικονομόπουλος (2021) ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Η ΠΑΡΘΕΝΑ ΜΙΑ ΓΡΙΑ Ο ΝΑΥΤΗΣ Ο ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ Η ΜΗΤΕΡΑ Μπαλκόνι. ΓΡΙΑ – (Στον δρόμο.) Σαλιγκάααρια. Μαγειρεύονται με δυόσμο, σαφράνι και φύλλα δάφνης. ΠΑΡΘΕΝΑ – Σαλιγκαράκια του αγρού. Μοιάζουν, έτσι που ’ναι στριμωγμένα στο πανέρι, με αρχαία πόλη της […]

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΕΝΡΙΚΕ ΓΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΑΓΟΡΑΚΙ Φωνές Πόρτα. ΕΝΡΙΚΕ – Αντίο. ΕΞΙ ΦΩΝΕΣ – (Από μέσα.) Αντίο. ΕΝΡΙΚΕ – Θα ’μαι πολύ καιρό στα βουνά. ΦΩΝΗ – Έναν σκίουρο. ΕΝΡΙΚΕ – Ναι, έναν σκίουρο για σένα κι ακόμη πέντε πουλιά που μέχρι τώρα δεν τα ’χε κανένα παιδάκι. ΦΩΝΗ- Όχι, εγώ θέλω μια σαύρα. ΦΩΝΗ […]

Τον ύπνο θέλω εγώ να κοιμηθώ των μήλων να ξεμακρύνω από την τύρβη των κοιμητηρίων. Τον ύπνο θέλω εγώ να κοιμηθώ εκείνου του παιδιού που επιθυμούσε μες το πέλαγο να κόψει την καρδία του. Δεν θέλω να μου ξαναπούν πως οι νεκροί δεν χάνουν το αίμα τους και πως το σάπιο στόμα τους νερό ζητάει […]

Κανείς δεν ένιωθε το άρωμα από τη σκοτεινή μαγνόλια της κοιλιάς σου. Κανείς δεν ήξερε πως τυραννούσες ένα κολίβριο του έρωτα ανάμεσα στα δόντια σου. Χίλια αλογάκια περσικά κοιμόντουσαν επάνω στου μετώπου σου τη φεγγαρόλουστη άπλα, όταν εγώ τέσσερες νύχτες σφιχταγκάλιαζα τη μέση σου που οχτρεύεται το χιόνι. Σε γύψο ανάμεσα και γιασεμιά, το βλέμμα […]

Θέλω να κλάψω τον πόνο μου και στο λέω για να μ’ αγαπήσεις και να κλάψεις κάποιο απόβραδο αηδονιών μ’ ένα στιλέτο, με φιλιά και με σένα. Θέλω ν’ αφανίσω το μοναδικό τεκμήριο για τη δολοφονία των λουλουδιών μου και να μετατρέψω το θρήνο μου και τους ιδρώτες μου σ’ αιώνιο σωρό σκληρού σταριού. Να  […]