Arthur Rimbaud

Το μεγαλειώδες ποίημα του Arthur Rimbaud στην κλασική πλέον μετάφραση του Χριστόφορου Λιοντάκη, κυκλοφορεί στη σειρά ξένης ποίησης Sempreviva /     Άλλοτε, αν θυμάμαι καλά, η ζωή μου ήταν μια γιορτή όπου άνθιζαν όλα τα αισθήματα κι έρεε κάθε λογής οίνος. Μια βραδιά κάθισα στα γόνατά μου την Ομορφιά. – Και τη βρήκα φαρμάκι. […]

[Αίσθησις] Στο μπλε των δειλινών του καλοκαιριού, θα γυρίσω τα μονοπάτια, τσιμπημένος απ’ τ’ αυτιά του σιταριού, πατώντας στο χορτάρι: Ονειροπόλος, θ’ ατενίζω, καθώς θα νιώθω την δροσιά στα πόδια μου. Θ’ αφήσω τον άνεμο να λούσει το γυμνό μου κεφάλι. Δεν θα μιλώ, δεν θα σκέφτομαι τίποτα: αλλά ο απέραντος έρωτας θα ξεσηκώσει την […]

ΠΡΩΙΝΟ Μήπως κι εγώ δεν είχα κάποτε νιάτα ζηλευτά, ηρωικά,  μυθικά, που θ’ άξιζε να χαραχτούν με χρυσά γράμματα – που τέτοια τύχη! Τι αμαρτίες, τι σφάλματα πληρώνω με την τωρινή μου κατάντια! Εσείς που λέτε πως υπάρχουν κτήνη που κλαίνε με αναφιλητά, άρρωστοι που δεν ελπίζουν και νεκροί που βλέπουν εφιάλτες, μιλήστε, αν σας […]

ΒΑΣΙΛΕΙΑ Ένα ωραίο πρωί, σε κάποιο λαό πολύ πράο, ένας άντρας και μια γυναίκα, υπέροχοι, φώναζαν στην πλατεία: “Φίλοι μου, θέλω να γίνει βασίλισσα!”. “Θέλω να γίνω βασίλισσα!” Αυτή γελούσε κι έτρεμε. Αυτός μιλούσε στους φίλους γι’ αποκάλυψη, για τελειωμένη δοκιμασία. Λιποθυμούσαν ο ένας πάνω στον άλλο. Πράγματι, έγιναν βασιλείς ολάκερο ένα πρωινό όπου τα […]