[41] Ὁ ποιητής ἔχει μιά κρυφή σχέση μέ ὁτιδήποτε ἔγραψε ποτέ κι αὐτό, συχνά, δέν ταιριάζει μέ ὅ,τι νομίζει ὁ ἀναγνώστης γιά τό ἕνα ἤ τό ἄλλο ποίημα. Γιά παράδειγμα, ἀπό τό πρῶτο, μου βιβλίο, Ἑσπέρα (1912), στήν πραγματικότητα μ’ἀρέσουν μόνο οι στίχοι: Ἔχω μεθύσει ἀπό τόν ἦχο μιᾶς φωνῆς Πού μοιάζει μέ τή δική […]
