Το τραπέζι των χρόνων Μόνοι μας μπαίνουμε στο μεγάλο τραπέζι των χρόνων γιατί τα μάτια μας δεν αντέχουν να επαναπατριστούν στα σχήματα του αιώνιου του αδιαπραγμάτευτα ασάλευτου γνεφολογώντας ο καθένας τα δικά του όλοιι αυτοί που έλειπαν κι είχαν ανέλπιστα γυρίσει με κάθε τρόπο το καπνομάγαζο του ονείρου οι επιλαχούσες καταστάσεις της ύπαρξης η αλητόπαιδη […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Όλα παίζονται στα ρηχά Όλα παίζονται στα ρηχά δίχως γεφύρια και ανέσεις απόκεντρα από τα βάθη, το εδώ και το εκεί ως υπονοούμενα στα μάγουλα της μέρας άνευ φαντασίας μ΄εκείνο το σύμφυρμα των ψυχών περίκλειστο στο κουφάρι των προθέσεων. Δεν θύμιζε το όλο πράγμα έναν αληθινό αντίλαλο πολυζήτητο, φευγαλέο που να λογαριάζει τις τύχες των […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Απομίμηση Πώς έγιναν ανδρείκελα οι άνθρωποι και πώς μιμούνται τόσο καλά τη φωνή των διαθέσεων των προθέσεων τον ψόγο με το αγκίστρι της σοβαρότητας εμπρός σου δολωμένο χαμόγελα -που πιάστηκες και θα πιαστείς- να ομολογήσεις και βέβαια ομολόγησα: υπαιξερέσεις συνευρέσεων ονείρων ανεμογκάστρια συνειρμών πλαστογραφήσεις πεποιθήσεων κι ένα παρελθόν ανομολόγητο επάνω σε χοντρά εξώφυλλα βιβλίων αράδιασα […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Πού το πάει η αυστηρότητα αυτά τα εμπόδια που δίνουν κάτι συγκεκριμένο στην πλάνη κάθε εξυπηρέτησης ψυχής αυτό το κάτι που υπολείπεται -πού να ξέρω κανένα ποιήμα να καπνίζει σκέψη;- μεγάλη σύλληψη η απαγόρευση (είπες) -για όνομα του θεού, κοινότατη αυτή η εξακρίβωση!- έχει μια οντότητα πριν γραφτεί ξορκίζει την πρωτοβουλία την περνάει στεγνή […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Οι επιστροφές Δικό μας δημιούργημα οι επιστροφές υποσχέσεις αναστατωμένες σε κάποιο ξέσπασμα εκφράσεως με καινούργια βεβαιότητα επιβλητικότητας. Υπάρχει μια ανάγνωση στο παρόν τους μια τοιχογραφία αναστάτωσης εκείνων που προσμένουν να συντρίψουν όσα έλειπες πλεύσεις επικράτησεις νεες συνθήκες απλωσιάς παράφορα διαστροφικές στα μηλίγγια της όρασης κι η προοπτική της λογικής ένα ρίξιμο λέξεων στο ερμάρι των […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Ξέρουμε Ξέρουμε ό,τι μπορεί να ξέρει κανείς από ζωή πως μια μέρα φτάαμε σε ό,τι δεν ήταν ακόμη καιρός να γίνει μόνο που είναι δύσκολο να ξέρεις τί δεν είναι καιρός να γίνει ακόμη -επειδή δεν ξέραμε να υποκρινόμαστε το αδιαμισφήτητο γεγονός- υποτίθεται ότι καταβάλαμε ένα γαργάλημα στο αδιανόητο με το γεγονός της έπαρσής μας […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Η Ζήλια Η ζήλια μια Μήδεια που επιβάλλεται στον έρωτα μονοπωλειακά εκεί είναι όλη η δράση του όσο θέλει περιέργη όσο θέλει υποχόνδρια της ηρεμίας με απορίες που πεινούν με οδοιπορικά ψυχής αθροισμένα στις προ΄υ΄ποθέσεις κάποιου υπερπαρέχεται τί να τον κάνεις τον εαυτό απόλυτο στη σεμνότητας κάποιας αγάπης στυμμένο στις ανέσεις της μακαριότητας σημαντικό να […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Η ΗΛΙΚΙΑ Aνταπόδοση είναι η ηλικία δεν αποφεύγει να σ΄επισκεφτεί με προετοιμασίες αυστηρότητας συνθετικές εντός της ύπαρξης με σχετικά αγάλματα ανθρώπων να γειτονεύουν εντός μας υπόνοιες ιδεών να ωθούν την ορθότητα των πραγμάτων πολύ σοβαρά σημαίνοντα για μια εκτίμηση ζωής αναβράζουσας είναι η αλήθεια αφού μάλλον συγκεκριμένη ήταν πάντοτε η πλάνη των καιρών ορατή σαν […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Διευθετήσεις Πρν προχωρήσουμε στις αναπληρώσεις των σωμάτων στα ειπωμένα εσώτερα των ζωών παλιάτσοι κάποιου ασύδοτου αναγνώστη που κατασκευάζει το ποίημα διαβάζοντάς το ας αποθαρρύνουμε το αδόκιμο διασκεδαστή κάθε ευθύνης κάθε άπραγης δυνατότητας με δαπάνες ηθικής υπερβατικές, πλίθινες. Η στιγμή βλέπεις στοιχίζεται στις αντιφάσεις. Επισκεψη Καταρχήν οι κουβέντες ακούγονταν διπλωμένες στα σκοινιά των στομάτων με […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
[Το χάσμα των αισθημάτων] Κι όμως το χάσμα των αισθημάτων ήτανε πάντοτε όρθιο αναμεταξύ των ανθρώπων παστώνοντας τη δίψα κάποιας προσέγγισης ίσια στο λαμποκόπημα των ματιών σαν τεκμήριο βουλιάγματος κάποιας ζωής που αλλάζει νόημα όταν κάθεται στα χρώματα της προσμονής με τα μέλη της χαραγμένα στην άκρη των πραγμάτων την ώρα που βαστά ακόμη το […]