Frank O’Hara | Tη μέρα που πέθανε η λαίδη

Είναι 12.20 στη Νέα Υόρκη Παρασκευή τρεις μέρες μετά την επέτειο της πτώσης της Βαστίλης, ναι το 1959 και πηγαίνω να γυαλίσω τα παπούτσια μου επειδή θα αποβιβαστώ με το τραίνο των 4.19 στο Ηστθάμπτον στις 7.15 και ύστερα θα πάω κατευθείαν για δείπνο και δεν γνωρίζω τους ανθρώπους, που θα με ταϊσουν Aνεβαίνω τον […]

Τάκης Π. Πιερράκος | Το στρείδι

Αντίθετα με το βρέφος που ορίζεται από τη μαλακή και ζεστή αγκαλιά της μητέρας του, η ψυχουδιά του στρειδιού καλουπώνεται σε ψυχρό περίβλημα σκληρότητας. Ζει λοιπόν ο φερώνυμος οργανισμός -αφύσικα- και πεθαίνει θεωρητικά σε τόπο νοητικά άτοπο από κλείσιμο ερμητικό στον εαυτό του. ΤΑΚΗΣ Π. ΠΙΕΡΡΑΚΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, ΠΟΙΗΤΗΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ «ΠΟΙΗΜΑΤΑ 2003-2023», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, 2024 […]

Νέα κυκλοφορία | Τάκης Π. Πιερράκος | Ποιήματα 2003-2023

Κυκλοφόρησε το Μάρτιο του τρέχοντος έτους 2024 από τις εκδόσεις Οδός Πανός,  η συγκεντρωτική έκδοση των  δημοσιευμένων ποιημάτων του ποιητή ΤΑΚΗ Π. ΠΙΕΡΡΑΚΟΥ. Το βιβλίο περιέχει τις συλλογές: «Απώλεια Βεβαιότητας» (Εκδόσεις Οδός Πανός, 2010), «Η Σκιερή Πλευρά των Πραγμάτων» (Εκδόσεις Οδός Πανός, 2012), «Ανάποδες Συγχορδίες», (Οδός Πανός, 2014), «Σε Ρόδινο Μισόφωτο Γραμμένη (25 Ερωτικά)», (Εκδόσεις […]

Τάκης Π. Πιερράκος | Αποταμίευση

Ενόσω είμαστε αγκαλιασμένοι ξεκίνησε να πέφτει ευεργετική βροχή. Τα σκέρτσα, οι γκριμάτσες και τα λόγια σου γλιστρούν στους ταμιευτήρες Τα χείλη αλληλοσφραγίζονται αλκαλικά. Η ένωση μας συμπορεύεται με φυσικά σημεία Φαινόμενα υδροδυναμικά. Το σώμα συγκλονίζεται κλαδοκορμόριζα, που θα ΄λεγε και ο ποιητής. Αποταμιεύει υλικό για τότε που θα λείπεις για το βαρύ χειμώνα της ψυχής. […]

Mary Allingham | Αίτηση των Κυριών που ζητούν από τους Κυρίους να επισκευάσουν τους δρόμους τους ̇

Κύριοι της  κώμης Μπάλισανον Εσείς που βαδίζετε με μπότες ελάχιστα σας απασχολεί πόσο η βρωμιά και η υγρασία αρρωσταίνει μία Κυρία. Βάλτε καλά μες το μυαλό σας τις  ιστορίες των βασάνων μας! Kαι σίγουρα οι καρδιές σας θα συγκλονιστούν αφού  σκουπίζουμε τη λάσπη πάνω στο δρόμο που φτάνει μέχρι τον αστράγαλο Η μέρα μπορεί να λάμπει […]

Τάκης Π. Πιερράκος | Κυματίζουν οι μορφές

Κυματίζουν οι μορφές Τα χαρακτηριστικά  αμβλύνονται και τα χρώματα φλοισβίζουν σε βοτσαλωτούς γιαλούς. Η όραση μιμούμενη τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους αρνείται να προσφέρει βακτηρία στην κυρτή  αδυναμία. Ο άπελπις  γέρων σέρνει  τα βήματά του στα εκθετήρια μιας παραπαίουσας πραγματικότητας που δεν παύει  με κάθε ευκαιρία να τον  διαβεβαιώνει ότι είναι και  θα παραμείνει ίσαμε το τέλος […]

Τάκης Π. Πιερράκος | Υψηλή προσκεκλημένη

Όταν αναδύεσαι από το προσωπικό μου βίωμα ως άλλη Κυπρίδα γελαστή και πρόσχαρη υψηλή προσκεκλημένη της μνημοσύνης και πλημμυρίζεις την κρύπτη  με φωτόνια νοιώθω πλήρης και καλοδιάθετος όπως  για παράδειγμα όταν ρεμβάζω τη θάλασσα με τις ώρες ρουφώντας με όλους τους πόρους                                         του σώματος μου                                              αυτό το απέραντο γαλάζιο.   Από την αδημοσίευτη […]