Ποίηση δίχως τέλος ατέρμονες κινήσεις της σκέψης αποτυπωμένες σε ένα φύλλο χαρτί με μελάνι ακόμη νωπό Οι λέξεις χορεύουν, τα συναισθήματα σπρώχνουν το ένα το άλλο για να καταλάβουν περίοπτη θέση καθώς ο Αλεχαντρίτο Χοδορόφσκι ασθμαίνει αγχωτικά δίπλα στην Στέλλα Ντιάζ Βυθισμένος στη δίνη ενός ποιητικού πειραματισμού ξεχνάει την αγωνία του καθώς σκουπίζει μια σταγόνα […]
Σοφία Κιόρογλου
Σοφία Κιόρογλου | Νούμερο 19263
“Η ζωή είναι σαν τις καμινάδες των κρεματορίων. Νομίζεις ότι ακατάπαυστα καπνίζουν. Μα σαν τα κύματα καπνού υψώνονται λίγο παραπάνω, γίνονται φωτεινά σύννεφα και διασκορπίζονται στον απέραντο ορίζοντα. Πριν οι ψυχές μας αποχωριστούν από τον μάταιο τούτο κόσμο, ακολουθούν το ίδιο απόκοσμο πέταγμα προς την αιωνιότητα. Εκείνη την σκοτεινή διαδρομή μέσα από τα βάσανα, πριν […]
Σοφία Κιόρογλου | Σε κείνα τα βαπόρια
Τα βαπόρια που έφυγαν Υπομονετικά των μαρμαράδων τα χέρια από της γης τα σπλάχνα, σκάβουν με ηλιοκαμένα μάτια ιδροκοπώντας οι Λευκιανοί οργώνουν, σπέρνουν και θερίζουν· Η φτώχεια το σφυρί στης αρετής το αμόνι Κι όσοι μετανάστες έφυγαν με βαπόρια και καράβια ποντοπόρα τώρα αρμενίζουν μακρινούς, άξενους και ειρηνικούς ωκεανούς. Η Σοφία Κιόρογλου είναι μεταφράστρια […]
Σοφία Κιόρογλου | Το ρούχο της φθοράς
Βλεπόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο Κάθε κίνηση και αγχωμένη ανάσα είναι ξεκάθαρη για Εσένα, τον Καρδιογνώστη Σαν ξεθαρρεύω λιγάκι με τους λογισμούς νιώθω να παλεύω με λέοντες, έτοιμους να με κατασπαράξουν Λίγη ταπείνωση χρειάζεται αλλά που να βρω το κουράγιο; Ο έπαινος έχει γίνει ένα με τη σάρκα μου που τρέφεται από το νοσηρό συναίσθημα Αναρωτιέμαι […]
Σοφία Κιόρογλου | Μεταξοσκώληκες
Κι αν έφτασα τόσο μακριά κι αν δούλεψα τόσο σκληρά που είναι ο κόπος; Άθλιες βεβαιότητες έχουμε πολύ καλά υπολογισμένες στη σκοτεινή γωνίτσα του μυαλού μας Κι αν κάποτε το θρόισμα των φύλλων λάχει να ξεντύσει το κουκούλι του νου που οι μεταξοσκώληκες έχουν ντύσει Οι φόβοι κρυμμένοι κάτω από το χαλί της πόρτας θα […]
Σοφία Κιόρογλου | Διαβήτης γίνεσαι
Διαβήτης γίνεσαι, στο κέντρο το Εγώ σου περιστροφές αέναες γύρω από τον εαυτό σου Πρώτη φορά αντίκρισα Θεέ μου, τόση βλακεία και οδυρμό: «Πηλό να κάνει τον Θεό και ύστερα να πεθαίνει». Η Σοφία Κιόρογλου είναι μεταφράστρια και κειμενογράφος. Έχει εκδόσει δύο ποιητικές συλλογές σε μορφή e-book και ένα εγχειρίδιο για στελέχη επιχειρήσεων. […]
Σοφία Κιόρογλου | Σπείρε φόβους
Έρωτας χαριτωμένος, τσαχπινιάρης Στην αρχή χαμογελάει, κάνει νάζια. Ερωτευμένος Τρέχει με χίλια, στραπατσάρεται, σπασμένος καθρέφτης η ψευδαίσθηση Φόβος συναίσθημα υπερτιμημένο μια σκιά που διογκώνει την τελεία κάνοντας την μουντζούρα. Φοβάμαι ρήμα τρομαγμένο συναισθηματική αγκύλωση κασετόφωνο ντεκ μαύρο. Φοβισμένος Επίθετο καθόλου ευδιάθετο ψάχνει την έξοδο κινδύνου κόκκινο φωτάκι δεξιά. Συμπέρασμα Σπείρε φόβους να καρπωθείς την ανάγκη […]
Σοφία Κιόρογλου | Στο όρος Τζέπελ Κουρουντούλ
Εις το πυρ με έριξες των θλίψεων Σαν τον άργυρο να καθαριστώ Επέτρεψες να πειρασθώ από τον μισόκαλό Να πέσω εις την ενέδρα του και να με ποδοπατήσει Δια πυρός και σιδήρου με πέρασες Να υποφέρω κακά και να διέλθω θριαμβευτικά Κατατροπώνοντας τον εχθρό και εξευτελίζοντας τον Στο Σαραντάριο Όρος να ανέβω και να […]
Σοφία Κιόρογλου | Ο Θάνατος με πρόλαβε
Θρηνώ τα μάτια που δεν θα ξαναδώ Τα χέρια που δεν θα ξανακρατήσω Κάνω να πιάσω εκείνο το ύφασμα μπας και σ’ αναγνωρίσω Κάποιος μου σφύριξε πως σε είδε Να τριγυρνάς μέσα στα αίματα Μα πως να τον πιστέψω; Θα είναι φάντασμα θαρρώ Τα απαλά σου τα δάκτυλά Δεν πρόλαβα να αγγίξω […]
Σοφία Κιόρογλου | Πενθεί η Ραΐθ τους Αββάδες
Ατέλειωτη έρημος χαϊδεύει τη θάλασσα μα η Ραχήλ ουρλιάζει. Γιατί κλαίς Έλ Τορ; Πενθεί η Ραΐθ τους Αββάδες της κι οι Βλέμυες καυχώνται Χτυπάνε σήμαντρα αόρατοι ασκητές Ραΐθ, ποτίστηκε το χώμα με αίμα αγίων Ω βιβλική Ελίμ το πνεύμα του Θεού σου ανασαιμιά γλυκιά Ω γη των φρούτων θεοδώρητη στάση αγκυροβόλι του Σινά. Το […]