ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΑ Κάθε πολύτροπος γυναίκα που επεξεργάζεται τα δέρματα, για να εξαφανίσει την αλήθεια, καταλήγει στη θάλασσα. Εκεί, συμπυκνώνει το λίγο με το υπερβατικό. Εκεί, στο πηγάδι του παρελθόντος πνίγει του μελλοντικού της παιδιού την κούνια. Εκεί, ανεβάζει απροκάλυπτα την ιδεατή της ματιά. Εκεί, αποδεσμεύει το κήτος συμπαγές στο απόκοσμο. Εκεί, επιστρέφει άτεγκτος στην […]
Σαιξπηρικόν
Αντώνης Μπαλασόπουλος | Πολλαπλότητες του μηδενός
ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ Οι πόρτες που ανοιγοκλείνουν μας βρίσκουν με τις νυχτικιές: ωχρούς αγγέλους στο παρασκήνιο κάποιου επαρχιακού θιάσου. Μας λούζει το λευκό των τοίχων. Άχρηστα εικονίσματα στο περβάζι και πάνω, στο ταβάνι, μια γύψινη ακτινογραφία του ουρανού διάστικτη με θρομβώσεις αστέρων, λεμφώματα γαλαξιών. Τροχήλατοι αρμενίζοντας σε αδιέξοδους διαδρόμους συλλέγουμε αποχαιρετισμούς: «Καληνύχτα! Καληνύχτα!» λένε οι […]
Βρετανοί ποιητές του μεγάλου πολέμου
[Ο αρχάριος] Την πρώτη ώρα της πρώτης μου μέρας στα χαρακώματα έπεσα νεκρός μπροστά μπροστά (Σαν τα παιδιά στα θεωρεία του θεάτρου όπου σηκώνοντ’ όρθια για να βλέπουν πιο καλά). Rudyard Kipling [Σελ.32] [Ένας Ιρλανδός πιλότος προβλέπει τον θάνατό του] Γνωρίζω πως για το Μοιραίο κινάω, μέσα στα σύννεφα, ψηλά στον ουρανό· δεν μισώ αυτούς […]
Πέντε δανοί ποιητές στον 21ο αιώνα | Thomas Boberg – Katinka My Jones – Marianne Larsen – Peter Laugesen – Henrik Nordbrandt
Thomas Boberg [Νερό] Στη διπλανή πόλη είναι όλες οι πόρτες ανοιχτές. Στη διπλανή πόλη βρέχει ξαφνικά από τον ήλιο. Στη διπλανή πόλη ο θάνατος είναι μια αστεία ιστορία. Στη διπλανή πόλη όλα τα αινίγματα αρχίζουν με Α. Στη διπλανή πόλη υπάρχει ο τέλειος χώρος. Στη διπλανή πόλη πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Στη διπλανή […]
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ουίλιαμ Σιούαρντ Μπάροουζ: Ο παππούς όλων μας
Ο Μπάροουζ γράφει, γράφει και γράφει, γιατί ζει και ζει και ζει: «Απολυμαντής», «Το εισιτήριό του εξερράγη», «Νόβα εξπρές», «Η μαλακή μηχανή», «Ο Ρούζβελτ πρόεδρος και άλλες ωμότητες», «Σε ποιον ανήκει η θανατηφόρος TV», «Η δουλειά», «Οι τελευταίες λέξεις του Ντατς Σουλτς», «Τα άγρια αγόρια». Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι η «Απόπειρα» και ο «Ελεύθερος […]
Oliverio Girondo | Καφέ-Σαντάν
Οι νότες του εμβόλου διαγράφουν τροχιές βεγγαλικών, διστάζουν στον αέρα, σβήνουν πριν συντριβούν στο έδαφος. Βγαίνουν κάτι μάτια ελώδη, με άσχημη μυρωδιά, δόντια χαλασμένα από γλυκερά ρομάντζα, πόδια που κάνουν τη σκηνή να βγάζει καπνούς. Το βλέμμα των θαμώνων έχει μεγαλύτερη πυκνότητα και περισσότερες θερμίδες από οποιοδήποτε άλλο, είναι ένα βλέμμα διαβρωτικό που διαπερνά […]
Βασίλης Ρούβαλης | Επιστολές σε ποιητή
Επιστολή σε Νίκο Καρούζο (σελίδες 12,13). Φίλε μου Νίκο, τις προάλλες σε αναφέραμε σε κουβέντα με τον Μίλτο˙ γελάει κάθε φορά που του διαβάζω τον στίχο για τα ουζάκια σου. Λέγαμε και για κείνα τα προκλητικά ποιήματα που τ’ έγραφες στο γόνατο, κοροϊδεύοντας όλον τον κόσμο. Τα διαβάζουν εμβρόντητοι οι νεαροί ποιητές στα καφενεία, τα […]
Δημήτρης Δημητριάδης | Πεθαίνω σαν χώρα
Απόσπασμα από τις σελίδες 29, 30. (…) Οἱ λέξεις εἶχαν ξεφύγει ὁριστικά ἀπ’ τήν δικαιοδοσία τῶν πολιτικῶν καί τῶν στρατιωτικῶν πού δέν ἤξεραν πιά μέ τί νά καμουφλάρουν μιά πραγματικότητα πού πρῶτα αὐτούς τούς ἴδιους ἄρχισε νά τρομάζει σπέρνοντας σ’αὐτές τίς ἀδυσώπητες, ἀδίσταχτες, ἀδιάντροπες, ἀδάκρυτες καρδιές τόν ὑπονομευτικό φόβο τοῦ ἀπείρου, τῆς μοναξιᾶς καί τοῦ […]