ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΕΓΩ ΝΕΚΡΟΣ Καί ἐγδυνόσουνα. Κι ἐφτερούγιζαν γύρω σου χιλιάδες ἔρωτες μέ μικρά φτερά κι ἔβλεπα πέταλα ρόδων νά σκορπιοῦνται στά λευκά σου σεντόνια καί τόν ἐαυτό μου ἀνάποδα στό προσκέφαλό σου νά μετρῶ τοῦ ταβανιοῦ σου τά σχέδια ὥσπου νά ΄ρθεις. Ἤρθες; Ἄς παίξει ἡ μουσική τό ἐμβατήριον τῶν μεγάλων ἐμπνεύσεων, ἄς ἀνακρούσει τό […]
