Ρογήρος Δέξτερ

Poor Man’s Blues [XLIII – L]   Ας μη βρεθούν όσα χάθηκαν Ας μας χλευάσουν Οι παντογνώστες των καφενείων Οι ρήτορες με τα φουσκωμένα μυαλά Και οι απολιθωμένοι στις ιδέες τους• Ύστερα καταφθάνουν οι άλλοι Οι αχθοφόροι γεγονότων (Που είναι μια χούφτα στίχοι Και μία αγκαλιά τραγουδιών) Εκείνοι που ψάχνουν Να βρουν τη σκάλα για […]

[Νόστος ή ονείρου κύκλοι] Νερά κελαρύζουν Στους κελάδοντες ποταμούς Θάλλουν αγέρωχα τα πλατάνια Δίχως κιθάρα τραγουδούν τα πουλιά και Το φεγγάρι Ακόμη μισό Φωτίζει μέσα στα σκοτάδια Το μονοπάτι που ξετυλίγεται Σα νά ‘ταν φίδι στην ποταμιά Όπου λένε ότι πέρασε κάποτε Μ’ ένα σανδάλι Τα θυμωμένα ρείθρα των θεών Ο ήρωας• κι εγώ στέκομαι […]

[Τhe game is (not) over]   Παίξε στην τύχη τα χαρτιά σου Σ’ εκείνη τη ρώσικη ρουλέτα Που περιστρέφεται μες στο μυαλό τις νύχτες Όλη την τέχνη σου Ό,τι απέμεινε από τη χασούρα μιας ζωής Σκαρώνοντας στίχους και τραγούδια Σε στροφές απότομες Δρόμων κλειστών και σκοτεινών Δρόμων τού μέλλοντος Όπου μνήμες ανακατώνεις και καημούς• Έτσι […]