Τους ήλιους δεν εμέτρησες που σε ζητήσαν τόσα χρόνια πού είσαι κόρη με τα γαλάζια τσίνορα; Σ’ έκρυψε στο φουστάνι της η μαραμένη γυναίκα πέντε χειμώνες σ’ έθαψαν με χιόνι λασπερό. Βαθιά στη γη υποτάχτηκες όπως μια ρίζα ψηλά τεντώνεσαι για να καλημερίσεις ένα λουλούδι που βασιλεύει στον καιρό του διψά η καρδιά σου για […]
