Νίκος Κουβίδης

Κόκκινο φιλί μου μόνο μάτια μου από ροδιά που ‘χεις χαραγμένα χείλη και για μάνα μια φωτιά Ποιο σκαρί σε έχει πάρει Σε ποια ισαλο γραμμή Κάνεις την ελπίδα χώμα σαν ραβδί του Μωυσή Σ’ ένα κάτασπρο φουστάνι Σ’ ένα βλέμμα στο νερο αγριόκρινο π’ αφήνει Νιότης χρώμα στο βυθο Φτιανεις γόνατα ενωμένα Με τα […]

Κράτησαν την ελπίδα ντυμένη με μάρμαρο και τον έρωτα καρφωμένο στο στήθος της Στου καημού τις πλάτες σήκωσαν σταυρό ολάνθιστο ΄Αφτερες μέλισσες ντύσαν το σώμα μου Πέρασα τα σύννεφα είδα τη γέννηση και τον θάνατο Ήταν ένα Είδα τον άγγελο και τον διάβολο Ήταν ένα Μαρμαρωμένο στεκόταν το βόδι και το χωράφι σπαρμένο με κόκκινα […]

Χρόνια πουλιά που φύγατε Χρόνια μακριά κι αν πάτε Χώμα νερό και άσπρο φως Μες στην καρδιά μου θα ‘στε Έρωτα δυο λευκά φτερά Νόστος Κορμιά και άνθη Έρωτα άλικο φιλί Στο μάγουλο μου δάκρυ Ελπίδα μάνα προσευχή Δυο Βλέφαρα κλεισμένα Ελπίδα μάτια του ουρανού Σε χέρια μυρωμενα Και συ καημέ ολοχρυσε Μες στην ψυχή […]

Είναι σημάδι μιας γενιάς δυο χέρια αρματωμένα Βασιλικός που φύτρωσε στου αλατιού τη στέρνα Κρατά δυο χούφτες πέλαγο Δώρο στο χώμα κάνει Κοιτάζει μαύρο πέρασμα Χαίτη αλόγου βάνει Χτυπά στο στήθος του φωτιά Φερμελη άσπρη ξεδιψα Θωρεί τον ήλιο του γελα Φωνή στα μάτια του γεννά Θε μου τα μαύρα τα φορείς κάθε που θα […]

Κόκκινα μάτια τις νυχτιές του φόβου παλικάρια Σε σίδερα κι ακρογιαλιές του πόνου μαύρες φορεσιές Για δες λαέ ένα σταυρό που πάνω κάτω τρέχει Μήτε καρφιά στα χέρια του μήτε στεφάνι έχει Άγριο τριαντάφυλλο κρατεί γερά στο σώμα Νερό κι αγκάθια τρέχουνε στου στεναγμού το χρώμα Βγάνει φωτιά στα χείλη του πέτρα στο κοίταγμα του […]

Δέσποινα μάνα κι αδερφή στείλε με μένα σου φιλί Το εικοσιδυό στα εικοσιδυό κοίταξα μάνα στο σταυρό Πατέρα είδα στα σπαθιά και αδερφό χωρίς μιλιά Νύφη σε μαύρο νυφικό ξυπόλυτη στο χώμα άσπρο πουλί που βάφτηκε του κάτω κόσμου χρώμα Θάλασσα πως το άντεξες στα δυο να μην ανοίξεις χέρια που σ’ αγκαλιάσανε χωρίς ψυχή […]

Χρυσάφι δεν λογίζονται Μήτε χαρές ζητάνε Ψυχές δεν ονειρεύονται Κι όμως ψυχές γεννάνε Για δες τον ηλιο μια φωτιά Κήπος σ’αυγης λιμάνι Της δύσης κόκκινο Πουλί Πρώτης πηγής στεφάνι Για δες τη θάλασσα ζωή που χει Στην αγκαλιά της Περπατητά στο κύμα της Χριστός το κοίταγμα της Πόσες ευχές γονάτισαν Στο άψυχο φεγγάρι Στόμα σε […]

Ποιος έχει μάτια Κόκκινα Σε χρώμα να ανοίξει Πορφυροκόκκινα μαλλιά Στον ήλιο να αφήσει Άσπρο πετράδι στο λαιμό Κύκνου γειρτό στο σώμα Μαύρο της θάλασσας νερό Που γέννησε το χώμα Ξύλο που γύρισε τη γη Σ’αλώνι αφημένο Μια ζωγραφιά και ένας σταυρός Σε στάρι ματωμένο Πόσοι περνούν στο βλέμμα σου Και πόσοι σου γελάνε Κορμιά […]

Ψυχή που θάφτηκε στη γη  Σε πέντε θάλασσες κρατεί  Ένα κομμάτι του σπιτιού  Και ένα του βασιλικού  Για πες μας μάνα τι φορά  Στα δυο της χέρια τι βαστά  Σκοτάδι μέχρι το λαιμό  κι’ένα σταυρό για φυλαχτό  Στεφάνι για τον νικητή  Μα’ναι πολλοί και το κρατεί  Για πες μας μάνα πού κοιτά  Πού τρέχει και […]

Μεσα σε βράχο, μάτια ζω Και πλένω την ζωή μου Δύο αλυσίδες παίρνουνε Το σώμα απ’την  ψυχή μου Τις μαύρες μέρες καίγομαι Τις άσπρες νύχτες βγαίνω Πέτρες νερό και χώματα Στα γόνατα μου σέρνω Φτιανω σαΐτα στο χαρτί Μια προσευχή της βάζω Μεσα στο στόμα του ουρανού Ασπρο καντήλι ανάβω Φεγγάρι μισοφέγγαρο Δρεπάνι για τ’ […]