Νίκος Καρούζος

Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε μόνοι. Της θάλασσας μπλε και πράσινο στα μάτια μας ακίνητο και ανοιχτό παγώνι˙ στο τόξο του ορίζοντα η ρόδινη ζώνη. Χαρά σ’ εκείνον που καθώς τ’ αόρατο τριζόνι δεν καταδικάστηκε να πετύχει. Τί ευτυχία να τον περιζώνει ενώ αδιάκοπα η σφύρα του θανάτου χτυπά του ήλιου το αμόνι… Έχουμε δει […]

ή μήπως όχι; για σκέψου να ανήκε στο κράτος ο ύπνος τα πράγματα θα ‘τανε δύσκολα θ’ αγοράζαμε ύπνο με δελτίο; ή ελεύθερα; και πόσο; κι αν είχε παραχωρηθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία; ποια η τιμή του σήμερα; θα πεθαίναμε από εγρήγορση χωρίς χρήματα; οι πάσχοντες από αϋπνίες τυχερότεροι λιγάκι – δεν είναι έτσι; Για σκέψου […]

ΣΑΒΒΑΤΟ: Θα βροντήξω τον ήλιο θα τον φέρω πιο κάτω! Θα φωνάξω κόσμο και θα στήσω ξόανα για νά ‘βγει μονάχη της απάν’ απ’ τα βουνά η θλίψη. Πρέπει να ρίξουμε τον θάνατο στο πηγάδι.