Νίκος Ι. Τζώρτζης

I Η ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΚΙΜΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ( Οι τρεις σας) Πιστεύουν όμως πως το ξετραχιλισμένο αυτό γύναιο που παρουσίασαν, η γυναίκα που δεν θέλει να παντρευτεί για να ’χει το ελεύθερο να γλεντάει τη ζωή της, είναι ένας χαρακτήρας; Πιστεύουν πως η προσπάθειά της, η «πάλη» της να προασπίσει μια ανήθικη, μια διεστραμμένη ασυδοσία μπορεί […]

I ΤΗΛΕ-ΔΙΑΙΤΩΜΕΝΟΣ Πτωματο-λωτοφάγος σε γκουρμέ μπουκώματα τηλε-Ζωικών λιπο-λιπαρών. Και έπεται ζάπινγκ για το επιδόρπιο.   II Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΑΣ Με μία ίσια γραμμή κάνεις την τελεία μου θαυμαστικό! Με άλλη μία τελεία κάνω την τελεία σου άνω κάτω: Με άλλες δύο τελείες κάνεις την τελεία μου αποσιωπητικά… Ας μην προσπαθούμε. Δεν αλλάζει τίποτα πια. Φτάσαμε […]

TO ΤΡΙΟΛΕΤΟ TOY ΑΔΟΞΟΥ ΠΟΙΗΤH Θα ’θελα στίχους εχέμυθους να γράφω, να μην τους παίρνουν λόγια οι αναγνώστες, να μοιάζει ο καθένας με κλεισμένο τάφο· θα ’θελα στίχους εχέμυθους να γράφω, να με λένε σκοτεινό και κρυπτογράφο, σαν άλλους ποιητές της τέχνης μας γνώστες… Θα ’θελα στίχους εχέμυθους να γράφω, να μην τους παίρνουν λόγια […]

I ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ Ο υπερθετικός της Λέξης μου είναι το ποίημα. II ΟΙ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΟΥ Με δυναμώνω, μου δίνω χρώμα· με παρακολουθείς; Στη φωνή μου τρέχουν υπότιτλοι και στα μάτια μου πέφτουν καρέ, ενώ παρεμβάλλονται ανάσες – διαφημίσεις.   Ο Νίκος Ι. Τζώρτζης κατάγεται από την Κριτσά. Γεννήθηκε στον παρακείμενο Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης, όπου […]

Γράφει ο Γιάννης Χρονάκης Ο τίτλος[1] προϊδεάζει για τις προθέσεις του δημιουργού. Αναψηλάφηση, ήτοι επανεξέταση. Επανέρχεται για να αναθεωρήσει διακριτές στιγμές, σημαντικά γεγονότα θέτοντας σε ισχύ μια νέα συνθήκη. Την ορίζει στο ποίημα με αριθμό Ι (ένα) και τίτλο: Τι εννοεί ο ποιητής;[2]  Αναφέρει εκεί  ότι στο εξής θα παρέχονται στον αναγνώστη τα «κλειδιά» για […]

Συγγραφέας: ΤΖΩΡΤΖΗΣ, ΝΙΚΟΣ Ι. Έτος έκδοσης: 2021 ISBN: 978-960-04-5161-0 ΣΕΛ.: 104 Σχήμα: 14 Χ 20,6 Βάρος: 204.00 γραμ. Μαλακό εξώφυλλο ΙV ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΟΥ Από τι είσαι; Πώς με περιβάλλεις κι αποκρυσταλλώνεις εκμαγεία του φόβου, του θυμού και της λύπης, του κάθε γέλιου μου, των τόσων διλημμάτων· τις εντάφιες προσωπίδες των μικρών κρυφών συχνών μου θανάτων; […]

Αριστερά το χάνι, δεξιά το πηγάδι και στη μέση αυτός,       αμέσως μετά τη στροφή. Μπροστά μου. Μισοκαθισμένος, σταχτής, κοκαλωμένος, με μάτια γυάλινα στη μεγάλη μου σκάλα. Στο βάθος το χωριό, λιγοστές σπίθες, οι ελιές, το φεγγάρι κι ο κάμπος – ώσπου στο πηγάδι το σάπιο γεράνι ξανατρίζει και στο κλειστό χάνι ο πάγκος φωτίζεται· […]

I Αυτοψία Τρίτη. Εις την θέσιν Μαρδάτι Κριτσάς (ο νεαρός αγροφύλακας σημειώνει): Η μεγάλη χαρουπιά   Εκεί όπου διακλαδιζόταν σε δύο εύρωστους κλώνους, εισχωρώντας βαθιά στον εναέριο χώρο του εύθικτου γείτονα, εκεί βλέπεις τώρα δύο λείες μαχαιριές από βαρύ αλυσοπρίονο.   II Αυτοψία τέταρτη. Εις την θέσιν Ροβές Κριτσάς (ο νεαρός αγροφύλακας σημειώνει):   Αλλαγή […]

I  Τα συντριπτικά κατάγματα να σταματήσουν τις υπερβολές περί πόνου, αξιώνουν οι παρανυχίδες.                   ΙI Τ’ άγγιγμά σου στα αυτιά μου ψίθυρος κι η μυρωδιά σου    στο στόμα μου γλυφή· κι η γεύση σου   στα μάτια μου λάμψη,  κι η φωνή σου  στο δέρμα μου νυχιά·              κι η μορφή σου στο νου μου […]

I.  Οι Μαρίες και η Λέσχη Κινηματογράφου Σήμερα το πρωί είδα στο Chez Georges τις Μαρίες και μια φίλη τους, ξανθιά, με ωραία χέρια (λευκά λεπτά δάχτυλα που αναβόσβηναν τσιγάρα)· εν τέλει,                         είπαμε να ξανασυναντηθούμε αύριο.                          Απόψε το βράδυ πήγα για πρώτη φορά σε ταινία της Λέσχης Κινηματογράφου· μετά, ήπια ένα ποτό και κουβέντιασα […]