Για το ποιητικό βιβλίο του Νίκου Φιλντίση, «Όλα τα αδέσποτα γατιά του ονείρου μου» (Μικρή Άρκτος 2021) Διαβάζοντας τα ονειρικά γατιά του Νίκου Φιλντίση, θυμήθηκα μια γάτα της παιδικής μου ηλικίας, που πάλευα πάντα να την εξημερώσω, σαν έτσι να ήθελα να της δώσω το νόημα ενός δεσμού φιλίας, το νόημα μιας αμοιβαίας βοήθειας: […]
Μικρή Άρκτος
Ντουρς Γκρυνμπάιν | Μικρή στήλη με ρήσεις
Έξω η νύχτα – μέσα ο αντίλαλός της. Απ’ την ώρα που γεννηθήκαμε. Έτσι είναι Όλα τα χρόνια κι όλο το χρόνο που σου απομένει ακόμα Ν’ ανασαίνεις, να πεθαίνεις σ’ ελεύθερη πτώση… Πυκνοκατοικημένη όλη η γη, μονάχος δεν ζει κανένας πια. Το σώμα – μια πλάνη αιματωμένη. Σε προδίνει Αυτός ο συνένοχος της νύχτας. […]
Γιάννης Ευθυμιάδης | Φεύγεις την ώρα ακριβώς που σε σκέφτομαι
Φεύγεις την ώρα ακριβώς που σε σκέφτομαι. Αφήνεις πίσω το λιγοστό άρωμα της μνήμης σου και τα δεσμά του μυαλού και του πόθου μου. Φεύγεις, άρα υπάρχεις. Έρχεσαι, όταν ζητάς να με υποτάξεις, να παίξεις ανασύροντας τη φωνή μου από τα έγκατα του ασύλληπτου. Έρχεσαι, άρα σου ανήκω. Έτσι φτιάχτηκε ο κόσμος για μας. Άφηνέ […]
Ντουρς Γκρυνμπάιν | Στάχτη για πρωινό
(Γιά τίς ἡμερήσιες ἐφημερίδες) Ἔφαγα στάχτη γιά πρωινό, τή μαύρη σκόνη πού πέφτει ἀπ’ τις ἐφημερίδες, Ἀπ’ τις φρεσκοτυπωμένες στῆλες, ὅπου ἕνα πραξικόπημα δέν ἀφήνει κηλίδες Καί ἡ δίνη ἀκινητεῖ. Ὅπως ἐκείνοι πού τρῶνε ἠχηρά μ’ ἀνοιχτό τό στόμα, ἔτσι Μοῦ φάνηκε πῶς μιλούσαν οἱ Μοῖρες οἱ λαλίστατες, καθώς στά ἀθλητικά ἄρχιζε Ὁ πόλεμος πού […]