Έλα να παίξουμε. Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου. (Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη) Θα σου χαρίσω τους πύργους μου (Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα) Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τί τους […]
Μανόλης Αναγνωστάκης
Μανόλης Αναγνωστάκης | Χειμώνας 1942
Ξημέρωσεν ὁ δείχτης πάλι Κυριακή. Ἑφτὰ μέρες Ἡ μιὰ πάνω ἀπ᾿ τὴν ἄλλη Δεμένες Ὁλόιδιες Σὰ χάντρες κατάμαυρες Κόμπο λογιῶν του Σεμιναρίου. Μιά, τέσσερις, πενηνταδυό. Ἕξι μέρες ὅλες γιὰ μία Ἕξι μέρες ἀναμονὴ Ἕξι μέρες σκέψη Γιὰ μία μέρα Μόνο γιὰ μία μέρα Μόνο γιὰ μίαν ὥρα Ἀπόγευμα κι ἥλιος. Ὧρες Ταυτισμένες Χωρὶς συνείδηση Προσπαθώντας […]
Μανόλης Αναγνωστάκης | Φοβᾶμαι…
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό». Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου. Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα μὴν […]