Απλώνω την αγκαλιά μου και συνάζω, όλα τα μάτια, και τους καημούς, τα βράχια, τ’ ακρογιάλια, τους αετούς, τη μουσική όλων των κλαριών, τον αφρό όλων των κυμάτων. Απλώνω την αγκαλιά μου και συνάζω, όλους τους ασφόδελους που φύτεψα στα βράχια, όλα μου τα μεράκια, τα ντέρτια – το τσιφτετέλι και το ζεϊμπέκικο, το κρεμεζί […]
