Λια Μάγειρα | Ξύλο και πέτρα

Πήρα τις ρίζες απ’ την αρχή. Στα ριζά του δέντρου μια-μια ν’ ακολουθώ έτσι καθώς μπερδεύονται. Σφιχταγκαλιασμενες. Μα χάθηκα στο βράχο. Ούτε που το κατάλαβα ανάμεσα με μπλέξαν. Δεν είμαι από ξύλο, είπα. Θα γίνεις, είπαν. Δεν είμαι από πέτρα, είπα. Θα γίνεις, είπαν. Και μεις δεν ήμασταν. Ξύλο και πέτρα. Αλλά γίναμε. Με τον […]

Λία Μάγειρα | Μια Συνηθισμένη Μέρα στη Δυτική Αθήνα

Μια συνηθισμένη μέρα και σήμερα κοιτάζω έξω από το παράθυρο της κουζίνας πλένοντας τα πιάτα στο νεροχύτη. Δε συμβαίνει τίποτα έξω. Το απέναντι σπίτι ανακαινίζεται, από το καλοκαίρι. Μια ηλικιωμένη ζούσε εκεί, φύγαμε για διακοπές και όταν γυρίσαμε οι εργασίες είχαν ξεκινήσει. Με είχε καλέσει για καφέ ποτέ δεν πήγα, χάσιμο χρόνου έλεγα. Τώρα το […]