Κωνσταντίνος Ιωαννίδης

Το ημερολόγιο Σε μια στιγμή πικρού θυμού πέταξα το μικρό στο σχήμα σαν βιβλίο ημερολόγιο που μου πήραν τα παιδιά μου, (δώρο συμβολικό), δίνοντας από ένα δυο ευρώ ο καθένας. Δεν είναι για αυτά που έγραφα σ’ αυτό, δεν είχανε αξία  κι άλλωστε ποιος έχει χρόνο να διαβάζει ημερολόγια; Δεκαετίες τώρα έγραφα βιαστικά για μικρογεγονότα  […]

[Το παρελθόν σου χάρτης γεωφυσικός] Το παρελθόν είναι μπροστά σου σαν χάρτης γεωφυσικός. Και βλέπεις τα ποτάμια σου και τα βουνά σου . Βλέπεις τις λίμνες σου , τους κάμπους και τους λόφους σου. Βλέπεις κοιλάδες , δρόμους , μονοπάτια. Βλέπεις τα δάση και τα ρέματα. Τα τοπωνύμια που σημαδέψαν’  την ζωή σου. Βουνοπλαγιές, λοφοπλαγιές […]

[Μ’ ένα πλατανόφυλλο]   Η φούχτα μου είναι πηγάδι με δροσερό νερό. Μ’ ένα πλατανόφυλλο κατεβαίνω για να σε συναντήσω. Κοιμήθηκα στο αμπέλι, σ’ ένα τσαμπί, ανάμεσα σε δυο ρόγες.  Έσερνα την αφή μου στο κορμί σου και η αφή μου άφηνε χρυσάφι φως.  Το σκουληκάκι λαγουμιτζής μέσα στο μήλο, σαν ερημίτης που δεν φοβάται […]