[Ἀπόδημη διάβαση] Ὅσο πρωὶ κι ἂν σηκωθοῦμε μᾶς προλαβαίνει ἡ λύπη μας Τάσος Ζερβός Ὁ δείκτης ἀλαμπρατσέτα μὲ τὸ χερούλι τοῦ καφέ – σκέτος ἀπ’ ὄνειρα ἡμέρας -, πικρὸ φθινόπωρο σφηνωμένο μὲς τὴν ἄνοιξη πριονίζει τὰ χρώματα ἀπ’ τὰ φύλλα.. Δριμεία ἐπίθεση στὴν ψυχὴ ἀγωνία δρόμου χωρὶς νικητὴ χωρὶς προθεσμία. Ὅλα στριφογυρίζουν θέλοντας νὰ ὑπάρξουν […]
Ε. Μύρων
Ε. Μύρων | Τρία ποιήματα
[Δεξιότητες] …ἦταν κακὴ ἐπιλογὴ τὰ ὄνειρα γιὰ ἄρματα – βούλιαξαν ἀπὸ νωρὶς στὴ λάσπη. Ἐκεῖ πᾶς μὲ τὸ ἐλαφρὺ βιογραφικό… [Γείτονα] Κάποια στιγμὴ θὰ δεῖς τὸν Ἀργύρη ἀπέναντι. Φυλακισμένος πίσω ἀπὸ τὴν τριανταφυλλιὰ ζεῖ ἕνα παγωμένο μάρμαρο ποτισμένο ὑγρασία ἔκτης ὥρας πρωινῆς. Ὁ καφὲς του, μόνιμα κρύος στὴν κουπαστή, καίει τοὺς σπόρους στὶς γλάστρες γεμίζει […]