Εύα Μουρούτσου

«Είναι κι αυτό μια μορφή ναρκισσισμού, ξέρεις…», της είπε και αφαίρεσε το μαύρο σκελετό των γυαλιών του για να καθαρίσει τα θαμπωμένα τους τζάμια από τα χνώτα του. «Η μάσκα δεν βοηθά εμάς τους γυαλάκιδες», πρόσθεσε χασκογελώντας ελαφρώς, έως ότου ολοκληρώσει το τελετουργικό του καθαρισμού. «Ναρκισσισμός πώς;» του απάντησε με τα φρύδια της να πλησιάζουν […]

Ένα παιδί κάνει κουτσό στα τετράγωνα του πεζοδρομίου. Οι γυμνές του πατούσες πατούν ευλαβικά στα οριοθετημένα σχήματα. Θυμάμαι τις ακτίνες του ηλίου να με καίνε εκείνη την ημέρα. Ήταν μια από εκείνες τις ακτίνες που μαρτύρησε την παρουσία μου. «Μαμά, κοίτα ένα νόμισμα! Να το σηκώσω;» ρώτησε με ενθουσιασμό μόλις με εντόπισε. Μακάρι να είχα […]

Άνοιξε την πόρτα και πέρασε μέσα στο σπίτι με βήματα βαριά, αργόσυρτα. Με το αριστερό της χέρι κρατούσε έναν λευκό φάκελο με το λογότυπο του Ευγενιδείου νοσοκομείου και με το δεξί τα κλειδιά της, τόσο σφιχτά που είχαν αφήσει το σημάδι και την μεταλλική μυρωδιά τους στην παλάμη της. Λίγο πριν της σχίσουν το δέρμα […]