Oι γείτονες ‘θάψαν στο δάσος το παιδί τους Μεγαλωμένο στις ερήμους Άμαθο από φυλλωσιές και υγρά σκοτάδια Τρομάζει απ’ την ανάσα του βουνού άδεια η κοιλιά μου ασήκωτη -σα να βαστώ πολλά κιλά ψωμί ή πέτρες- Είναι κι αυτή μια προσφυγιά Nα λυτρώνεσαι από το κλάμα του άλλου Nα μη θέλεις να τον παρηγορήσεις «Η […]
