Εκδόσεις «Ο Μωβ Σκίουρος

Για το ποιητικό βιβλίο του Ηλία Γεωργιάδη, «Κρύπτες από δάφνη» (Ο Μωβ Σκίουρος 2022) Μ’ έναν τρόπο ορμητικό, ακατάπαυστο κι ανυποχώρητο, η φωνή αυτού του βιβλίου μάς μιλάει εξ αρχής για όλα όσα ονομάζει «της έλξης το απροσδιόριστο που τροχίζει επιθυμίες». Μιλάει έτσι για εκείνο το λίγο («το λίγο σου» γράφει ο Ηλίας Γεωργιάδης) το […]

Γράφει ο Νικόλας Περδικάρης  Γέννα, θάλασσα, σώμα, βράχοι, σύμπαν, χέρια, μάνα, χρόνος, θάνατος, ροή, ξανά από την αρχή. Ψηλαφίζοντας το ποίημα του Ηλία Γεωργιάδη, που μου προσφέρθηκε ως ανταμοιβή λέξεων και οπτικών πειρασμών, είδα από την αρχή κιόλας στις σελίδες του ένα σωρό εικόνες. Έβαλα και με το νου μου κάποιες άλλες, που με βρήκαν […]

 Γράφει Ο Δημήτρης Τανούδης «Σ’ αυτή την πυρετώδη κατάσταση όπου ένας άλλος θα είχε ίσως γράψει ποιήματα, κοιτάζοντας έντονα τα μάτια των γυναικών που συναντούσε απ’ την απέναντι φορά του δρόμου, εγώ περίμενα πάντοτε σε απάντηση το ίδιο διεσταλμένο βλέμμα. Σ’ εκείνες τις βραδινές ώρες, καμιά φανταστική γύμνια δεν θα μπορούσε να στεγνώσει το λαιμό […]

Οι εκδόσεις Ο Μωβ Σκίουρος και το βιβλιοπωλείο Αμόνι σας προσκαλούν την Πέμπτη 21 Οκτώβρη στις 8 το βράδυ στην “Αυλή των Πετραλώνων” στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Κυριάκου Ιωαννίδη “Νωπογραφίες”. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΟΚΟΣ, ποιητής και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΑΒΕΛΑΚΗΣ, από το βιβλιοπωλείο Αμόνι. […]

Γράφει η Ευαγγελία Χαραλάμπους-Παυτίνου (Μια προσέγγιση/ανάγνωση του Η ανάγκη τού να είναι κανείς βάρβαρος, του Δημήτρη Τανούδη. Εκδόσεις Μωβ Σκίουρος, 2020)    Από πού να αρχίσω; Από την αρχή ή από το τέλος; Έτσι κι αλλιώς, «ο χρόνος μοιάζει ξανά μ’ ένα μεγάλο στρώμα λίπους, το οποίο πρέπει να διασχίσεις, για να φτάσεις κάποτε στην […]

Γράφει ο Αντώνης Τσόκος Όσο ψάχνεις, βρίσκεις. Κι όσο μελετάς ανακαλύπτεις λάθη για τη ζωή. Διάβασα αρκετές φορές τη Μάμα Κάρι. Την πρώτη φορά αποκλειστικά για τη χαρά της ανάγνωσης. Τις υπόλοιπες, όπως συμβαίνει με όλα τα βιβλία, για να ανακαλύψω τον εαυτό μου μέσα απ’ τις αφηγήσεις του συγγραφέα. Τα βιβλία γράφονται για να […]

«Περί αγάπης»  […] Φαίνεται ότι είχα απορροφηθεί αρκετά απ’ τις παιδικές μου αναμνήσεις, γιατί άργησα να αντιληφθώ το φως που έλαμπε λίγα βήματα πιο πέρα, ανάμεσα στις φυλλωσιές. Μόλις συνειδητοποίησα την εικόνα άρχισα να ξεχωρίζω και τις φωνές. Άνθρωποι μιλούσαν χαμηλά, σαν έτσι να έκρυβαν κάτι που το ήθελαν μόνο δικό τους. Προχώρησα με αργά […]

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων, οι ήρωες δεν νιώθουν πόνο μα ούτε και απόλυτη χαρά. Είναι όλοι τους παράλογοι. Όχι γιατί αρνούνται να προσαρμοστούν σε πλαίσια που η «καθώς πρέπει» αναμέτρηση με την πραγματικότητα τους επιβάλλει, αλλά επειδή στο δικό τους σύμπαν δεν υπάρχουν συρτάρια, τετράγωνα κουτάκια ή άλλα –δήθεν πολύτιμα- σχήματα εγκλωβισμού. Σε αυτό […]

O δρόµος Μπαµπάα, πες µου, πού τελειώνει ο δρόµος; Ερώτηση κι αυτή! στα πέντε της! τι µε ρωτά; είναι προσπάθεια τον χώρο να ορίσει; ή, µήπως, πρόβα διαχείρισης αρχέγονου άγχους; η ερώτηση ερχότανε ξανά κάθε φορά που ταξιδεύαµε Μπαµπάα, γιατί δεν λες, ο δρόµος πού τελειώνει; Αντιγονάκι µου, ο δρόµος δεν τελειώνει πουθενά. Ο δρόµος […]

Το ραντεβού Tο γραφείο της ήταν γεμάτο πεταμένα χαρτιά εδώ κι εκεί. Κοίταξε το ρολόι της. Το ραντεβού της θα κατέφθανε σε λίγο. Σηκώθηκε και άρχισε να τακτοποιεί άλλα σε συρτάρια και να τα παραχώνει σε φακέλους ρίχνοντάς τους μια κλεφτή ματιά λίγο πριν τα εξαφανίσει και άλλα να τα τσαλακώνει ή να τα σκίζει […]