15 Ἀθήνα, Δευτέρα πρωί [17.8.1959] Λενούλα, λατρεία μου, Σ’ ἀγαπῶ τόσο πολύ, ἀγάπη μου. Καί σοῦ γράφω τώρα δυό λόγια στά βιαστικά ἐλπίζοντας νά τά θέλεις καί νά μή σ’ ἐνοχλοῦν. Σέ σκέφτομαι συνεχῶς. Κι ἄν πρός στιγμή ἀφαιρεθῶ σέ κάτι ἄλλο, ὅταν ἐπιστρέφω στή λατρεία σου διερωτιέμαι πάντα: «μά εἶναι δυνατό;». Χτες βράδυ […]
εκδόσεις ίκαρος
Ο Αμερικανός συγγραφέας George Saunders στην Αθήνα
Η Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου του δήμου Αθηναίων έχει τη μεγάλη χαρά να υποδέχεται τον κορυφαίο Αμερικανό διηγηματογράφο George Saunders. Ο νικητής του The Man Booker Prize 2017 για το πρώτο του μυθιστόρημα Λήθη και Λίνκολν, έρχεται στην Αθήνα για να συναντήσει τους αναγνώστες του, το Σάββατο 30 Ιουνίου στις 20:00 στο ΠΟΛΙΣ Art […]
Νίκος Καρούζος | Χριστούγεννα του σταλαγμίτη
Μια μέρα γεννήθηκε στη μακρινή Βηθλεέμ ο έρωτας στην κοιλιά του καρπού λησμονημένος και του έδωσαν το όνομα Καρπός όλα τ’ άστρα των παιδιών αγαπημένων με τους άνεμους όταν λευκάζουν το χειμώνα. Εγώ ήμουνα εκείνο τον καιρό στην πέτρα οι καμπάνες οδηγούσαν από χαλκό μεγάλο ένα τραγούδι νοσταλγίας αιχμάλωτης… Εντούτοις άκουσα το σπήλαιο κι ανεβαίνοντας […]
Νίκος Καρούζος | Ρομαντικός επίλογος
Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων ή έστω μνημόσυνα. Όταν δεν έχετε μαντέψει τη δύναμη που κάνει την αγάπη εφάμιλλη του θανάτου. Όταν δεν αμολήσατε αϊτὸ την Καθαρή Δευτέρα χωρὶς να τον βασανίζετε τραβώντας όλο ένα το σπάγγο. Όταν δεν ξέρετε πότε μύριζε τα λουλούδια ο Νοστράδαμος. Όταν δεν πήγατε τουλάχιστο μια […]
Νίκος Καρούζος | Θερινός τζίτζικας
Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε μόνοι. Της θάλασσας μπλε και πράσινο στα μάτια μας ακίνητο και ανοιχτό παγώνι˙ στο τόξο του ορίζοντα η ρόδινη ζώνη. Χαρά σ’ εκείνον που καθώς τ’ αόρατο τριζόνι δεν καταδικάστηκε να πετύχει. Τί ευτυχία να τον περιζώνει ενώ αδιάκοπα η σφύρα του θανάτου χτυπά του ήλιου το αμόνι… Έχουμε δει […]
Jean Genet | Ό,τι απέμεινε από έναν Ρεμπραντ που σχίστηκε σε μικρά πολύ κανονικά τετραγωνάκια και πετάχτηκε στο αποχωρητήριο – Η παράξενη λέξη…
Ό,ΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΡΕΜΠΡΑΝΤ ΠΟΥ ΣΧΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΣΤΟ ΑΠΟΧΩΡΗΤΗΡΙΟ Μόνο τις ἀλήθειες πού δέν ἀποδεικνύονται, κι αὐτές ἀκόμα πού εἶναι «πλαστές», αὐτές πού δεν μποροῦμε νά τραβήξουμε μέχρι τά ἄκρα τους δίχως να τίς ἀρνηθοῦμε ἤ νά ἀρνηθούμε τον ἑαυτό μας, μόνον αὐτές πρέπει νά δοξάζει τό ἔργο τέχνης. Δέν […]
Juan Gabriel Vásquez | Οι πληροφοριοδότες
“Αυτό στο χέρι του το ‘παθε αργότερα. Και δεν έγινε έτσι όπως νομίζεις. Ο Γκαμπριέλ μεγάλωσε και με τα δύο του χέρια ακέραια. Εκείνα τα Χριστούγεννα, το χέρι υπήρχε, και θα υπήρχε για λίγες μέρες ακόμα. Για να το πω καλύτερα, αυτό που έγινε συνέβη λίγο μετά απ’ αυτό για το οποίο σου μιλάω. […]
Λουίς Θερνούδα | Όκνος
Η ΠΟΙΗΣΗ Περιστασιακά, σπάνια, υπήρχε η συνήθεια να ανάβουν τα φώτα στο σαλόνι το απόγευμα, και ο ήχος του πιάνου γέμιζε το σπίτι, με υποδεχόταν καθώς έφτανα στα ριζά της μαρμάρινης σκάλας, κοίλης και ακουστικής, ενόσω η αμυδρή ανταύγεια του φωτός που γλιστρούσε εκεί επάνω στο διάδρομο μου φανερωνόταν σαν σώμα αψηλάφητο, θερμό και χρυσαφένιο, […]