Δημήτρης Τανούδης

Καθόταν τώρα στο παγκάκι, σκεπάζοντας το πρόσωπό του με τις χούφτες, γνωρίζοντας πως το να σκέφτεται ότι δεν θα κρατήσει για πάντα δεν είχε κανένα νόημα. Ήξερε όμως και πως στην περίπτωση αυτή, όταν η παρατήρηση των άλλων ανθρώπων δεν αρκούσε για να τον αποσπά από το ανυπόφορο, όταν δεν υπήρχε ούτε καν μια όμορφη […]

Για το ποιητικό βιβλίο του Νίκου Φιλντίση, «Όλα τα αδέσποτα γατιά του ονείρου μου» (Μικρή Άρκτος 2021)   Διαβάζοντας τα ονειρικά γατιά του Νίκου Φιλντίση, θυμήθηκα μια γάτα της παιδικής μου ηλικίας, που πάλευα πάντα να την εξημερώσω, σαν έτσι να ήθελα να της δώσω το νόημα ενός δεσμού φιλίας, το νόημα μιας αμοιβαίας βοήθειας: […]

Για το ποιητικό βιβλίο του Ηλία Γεωργιάδη, «Κρύπτες από δάφνη» (Ο Μωβ Σκίουρος 2022) Μ’ έναν τρόπο ορμητικό, ακατάπαυστο κι ανυποχώρητο, η φωνή αυτού του βιβλίου μάς μιλάει εξ αρχής για όλα όσα ονομάζει «της έλξης το απροσδιόριστο που τροχίζει επιθυμίες». Μιλάει έτσι για εκείνο το λίγο («το λίγο σου» γράφει ο Ηλίας Γεωργιάδης) το […]

 Γράφει Ο Δημήτρης Τανούδης «Σ’ αυτή την πυρετώδη κατάσταση όπου ένας άλλος θα είχε ίσως γράψει ποιήματα, κοιτάζοντας έντονα τα μάτια των γυναικών που συναντούσε απ’ την απέναντι φορά του δρόμου, εγώ περίμενα πάντοτε σε απάντηση το ίδιο διεσταλμένο βλέμμα. Σ’ εκείνες τις βραδινές ώρες, καμιά φανταστική γύμνια δεν θα μπορούσε να στεγνώσει το λαιμό […]

Γράφει η Ευαγγελία Χαραλάμπους-Παυτίνου (Μια προσέγγιση/ανάγνωση του Η ανάγκη τού να είναι κανείς βάρβαρος, του Δημήτρη Τανούδη. Εκδόσεις Μωβ Σκίουρος, 2020)    Από πού να αρχίσω; Από την αρχή ή από το τέλος; Έτσι κι αλλιώς, «ο χρόνος μοιάζει ξανά μ’ ένα μεγάλο στρώμα λίπους, το οποίο πρέπει να διασχίσεις, για να φτάσεις κάποτε στην […]

Κριτικό σημείωμα: Δημήτρης Τανούδης   «Ψάρια αποδημητικά» Μαύρα ψάρια περιφέρονται ζευγαρωτά πνιγμένα ανταυγάζοντας την άμμο ξέσκεπη στα σωθικά της λίμνης χορεύουν αψάρευτα· στο μεταίχμιο ομοιοκαταληκτούν Ίσως δεν είναι ψάρια πια παρά κάποια αποδημητικά Ίσως λοξοδρόμησαν της αποδημίας τους κι απλώς χαζολογούν φτερολάμνοντας τα μάτια τους ριζώνουν τυφλά στου νερού το δέρμα  *** Η γραφή είναι […]

«Περί αγάπης»  […] Φαίνεται ότι είχα απορροφηθεί αρκετά απ’ τις παιδικές μου αναμνήσεις, γιατί άργησα να αντιληφθώ το φως που έλαμπε λίγα βήματα πιο πέρα, ανάμεσα στις φυλλωσιές. Μόλις συνειδητοποίησα την εικόνα άρχισα να ξεχωρίζω και τις φωνές. Άνθρωποι μιλούσαν χαμηλά, σαν έτσι να έκρυβαν κάτι που το ήθελαν μόνο δικό τους. Προχώρησα με αργά […]

(ΚΥΚΛΟΣ Ά) ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΘΕΑΤΡΟ με τον βραβευμένο συγγραφέα Θωμά Τσαλαπάτη Ο ήρωας & η φωνή του, πλαίσια & κανόνες της θεατρικής γραφής: από την αρχαία τραγωδία μέχρι τον Ίψεν & από το παράλογο του Μπέκετ μέχρι τον βίαιο ρεαλισμό του Μάρτιν Μακντόνα. ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ Ά Πρόγραμμα (ΚΥΚΛΟΣ Β΄) ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ με τον βραβευμένο συγγραφέα Δημήτρη […]