Γρηγόρης Σακαλής

Ένα παιχνίδι παίζεται στην πλάτη μας που αναμένει μια θρυαλλίδα για την μεγάλη έκρηξη για το big bang της κοινωνίας που κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει ¨μην ανησυχείτε¨ μας λένε οι άρχοντες ¨όλα βαίνουν καλώς, είμαστε σε καλό δρόμο¨ μα είναι πράγματι έτσι ο καιρός θα δείξει όμως τα σημάδια δεν είναι καλά και […]

Απ’ το ένα στο άλλο κελί περνάει η ζωή σου σ’ αυτή τη φυλακή που σου έλαχε να ζεις μέρα και νύχτα όλα με πρόγραμμα κανένας αυτοσχεδιασμός κάθε παρέκκλιση απαγορεύεται και τιμωρείται αυστηρά τα αισθήματα ειδικά τα αισθήματα πατάσσονται κι όλοι παίρνουν το χάπι της αλυπίας και της ασυναισθησίας για να εξομαλύνονται οι σχέσεις των […]

Γύρω – γύρω μια τάφρος οχυρώνει την πόλη μέσα κατοικούνε οι εκλεκτοί ύπατοι και ανθύπατοι συγκλητικοί και πρίγκιπες και οι συν αυτοίς το υπηρετικό προσωπικό οι γελωτοποιοί κι οι καλλιτέχνες έξω απ’ την πόλη έξω απ’ την τάφρο κατοικεί η πλέμπα σε μικρά χωριά σε σπιτάκια λιλιπούτεια τρώνε το λιγοστό μαύρο ψωμί είναι ό,τι περίσσεψε […]

Όταν δεχτείς την επίσκεψη του έρωτα όλα γύρω σου γεμίζουν φως δεν σκέφτεσαι κάτι άλλο τίποτα δεν σε νοιάζει ούτε βλέπεις τη δυστυχία που υπάρχει γιατί ο έρωτας είναι η πιο μεγάλη δύναμη τίποτα δεν τον νικά σε κάνει ασκητή σε κάνει κοινωνικό σε ταπεινώνει σε ανυψώνει μπορείς να πέσεις στα τάρταρα μπορείς ν’ ανέβεις […]

Τα ύδατα ταράσσονται από αυτούς που έχουν κουράγιο να το κάνουν οι άλλοι έχουν μάθει καλά το ρόλο τους και παίζουν στη σκηνή αυτό που νομίζουν ότι τους συμφέρει άνθρωποι μικροί της μιας δραχμής άνθρωποι που τίποτα δεν ρισκάρουν παρά μόνο ψάχνουν τη σιγουριά του κελιού η Ιστορία τους περιφρονεί γράφεται από εκείνους που δεν […]

Αργύριοι και Ανάργυροι πιστεύουν όλοι στα αργύρια οι δήθεν χριστιανοί οι δήθεν προοδευτικοί έχουν βαρβάτες τσέπες παίζουν το θέατρο καλά μα τους πήραμε χαμπάρι ας πουλάν αλλού το παραμύθι τους όχι σε μας γιατί εμείς έχουμε φάει χώμα το αίμα κι ο ιδρώτας μας πότισαν τη γη τους αφελείς και εύπιστους μόνο αυτούς λυπάμαι που […]

Στα μονοπάτια της αβύσσου περπάτησα ξυπόλητος βοήθεια δεν είχα από κανένα κάηκα, ζεματίστηκα έπεσα κάτω μάταια περίμενα ένα χέρι να μου απλωθεί να με σηκώσει πάνω μα εκεί όπου βίωνα το θάνατο μου καθημερινά βρήκα τη δύναμη έβαλα τα χέρια μου μπροστά σηκώθηκα περπάτησα τους δύσκολους δρόμους ώσπου βγήκα στην πρώτη όαση ήπια νερό ξεκουράστηκα […]

Πώς έγινε και βρεθήκαμε έτσι ανέστιοι στον τόπο μας να μας διαφεντεύουν ξένοι δυνάστες πώς έγινε και βρεθήκαμε έτσι πένητες και πλάνητες στη γενέτειρα μας να μας μοιράζουν ψωμί και νερό ντόπιοι σαλτιμπάγκοι λακέδες των ξένων ούτε που το καταλάβαμε ναρκωμένοι από την εποχή των παχέων αγελάδων έπρεπε όμως να προβλέψουμε έπρεπε να ήμασταν πιότερο […]

Εκείνες τις μέρες κανείς δεν κέρδισε φλουριά δεν έκανε εισαγωγές – εξαγωγές ήταν οι μέρες των απόκληρων οι μέρες των πολλών η κυριαρχία των μαζών κανείς ιεροφάντης ή ινστρούχτορας καπιταλιστής ή κομισάριος δεν άσκησε εξουσία ούτε έβγαλε φιρμάνια να ποδηγετήσει τον κόσμο επικράτησε η αυτοοργάνωση και όλα πήγαιναν ρολόι μα στην άλλη άκρη μαύρα στρατεύματα […]

Πρωί μεσημέρι βράδυ μετά το φαγητό είναι η αγωγή του αφού δεν άντεξε την πίεση του κόσμου και το μυαλό του πήρε ανάποδες στροφές σκοτείνιασε η ψυχή του και όλα γύρω του μοιάζαν ψεύτικα κατέφυγε έτσι στους ειδικούς μα δεν υπάρχουν ειδικοί για τον πόνο και την απελπισία παρά μόνο σκιτζήδες ψυχογιατροί που κάποιοι τον […]