Γρηγόρης Σακαλής

Καθώς η αχαριστία το μίσος, η κακία επικρατούν ανάμεσα στους ανθρώπους παίρνει ο καθείς τα μέτρα του δεν συγχωρεί κανέναν όσο σκληρό κι αν είναι αυτό προτιμά να πορεύεται μόνος του παρά να πατήσει σάπιο σανίδι το πρώτο λάθος είναι και το τελευταίο ας λέει η Βίβλος τ’ αντίθετο οι άνθρωποι συνήθως είναι μικροπρεπείς, αχάριστοι […]

Σε μαζικές διαδικασίες προδιαγεγραμμένες οι άνθρωποι ελέγχονται μπαίνουν στο μαντρί της ομοιομορφίας δεν χρειάζεται στρατός ούτε αστυνομία το νερό τρέχει στ΄ αυλάκι από μόνο του σε social media εκτονώνονται όλοι ο θυμός τους η απελπισία η επαναστατικότητα όλα χωνεύονται στα ρυάκια κάποιας μαζικής διαδικασίας απ΄τις πολλές που υπάρχουν τα κόμματα η θρησκεία νομίζεις σε ολοκληρώνουν […]

Οι παγωμένοι αγέρηδες της μοναξιάς σε χτυπούν αλύπητα πολύ καιρό τώρα κι είναι η ζωή σου θρύψαλα ένα μαρτύριο δίχως τέλος αφού έχασες τ’ αγαπημένα σου πρόσωπα και δεν έχεις σύντροφο στη ζωή σου πλέον κολυμπάς καθημερινά στη θάλασσα της ρουτίνας όλο τα ίδια και τα ίδια τίποτα καινούριο τίποτα διαφορετικό πας το πρωί στη […]

Σε είδα στην αρχή στα ξεκινήματα σου Amy ήσουν κορίτσι τρυφερό γεμάτο χυμούς πολλά υποσχόμενο κι όλοι περίμεναν το επόμενο βήμα σου κι ύστερα το επόμενο μα εσύ ανακατεύτηκες με τις ουσίες κι άρχισες να λιώνεις η φήμη σκοτώνει σε είδα πάλι λίγο πριν το τέλος τίποτα δεν θύμιζε τον παλιό σου εαυτό Amy παρά […]

Γράφω από ανάγκη όχι επιλογή. Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αν δεν γράψω θα σκάσω. Γράφω για να εκφραστώ αν εκφράζονται κι άλλοι πέντε, δέκα, είναι καλό. Η γραφή είναι ο καθημερινός μου κάματος. Έχει χαρές αλλά και πίκρες. Συχνά ανίδεοι ειδικοί με απορρίπτουν. Όσο κι αν λες δεν με νοιάζει σε νοιάζει, […]

Ξημερώνει στης γης τ’ απέραντα λιβάδια κι όλα τα ζωντανά ξυπνούν κι αναριγούν οι πολιτείες των ανθρώπων ξυπνούν κι αυτές γεμίζουν οι δρόμοι ανθρώπους κι αυτοκίνητα ο καθημερινός κάματος αρχίζει κι όλα μοιάζουν φυσιολογικά μα αλίμονο δεν είναι η αδικία είναι στο προσκήνιο κι ένας παράξενος ιός παραμονεύει να μπει στο αίμα μας όλοι όμως […]

Έφτασε επιτέλους η μεγάλη Γιορτή πολλοί την περιμένουν πως και πως άλλοι σκέφτονται πώς θα σουβλίσουν το αρνί στην εξοχή μα φέτος απαγορεύεται μεγάλο πλήγμα για την υπέρτατη απόλαυση το φαγητό και το πιοτό παιδιά μεγαλώνουν μέσα στη λάσπη και την αρρώστια μα τι μας νοιάζει δεν είναι δικά μας μια τεράστια υποκρισία σκεπάζει σαν […]

Τούτες τις ώρες του εγκλεισμού που ο ορίζοντας στενεύει σκέφτομαι πάνω στο ιδιωτικό και το δημόσιο τώρα που το ιδιωτικό έγινε δημόσιο και το αντίστροφο η κόλαση δεν είναι πια οι άλλοι αλλά ο εαυτός μας αν δεν δείξουμε μια βασική υπευθυνότητα το κακό θα πολλαπλασιαστεί και θα ζήσουμε την Αποκάλυψη με εκατομμύρια κολασμένους τώρα […]

Στον ύπνο σου ένας Ποσειδώνας με τρίαινα ανακατεύει τα σπλάχνα σου σε κομματιάζει είναι καιρός τώρα που αυτό το όνειρο σε βασανίζει ύστερα βυθίζεσαι στα βάθη των ωκεανών και μετά ξυπνάς κάθιδρος αγκομαχάς ανάβεις τσιγάρο προσπαθείς να καταλάβεις τι σου συμβαίνει αλλά μάταια σκέφτεσαι μήπως είναι η βασανισμένη σου ζωή που προβάλλεται σ’ αυτό το […]

Είναι κάποιες φορές που σκέφτομαι τι είναι αυτό που κινεί τον κόσμο τι τον ωθεί να κάνει ετούτο ή το άλλο να  ‘ναι ο έρωτας να ‘ναι η αγάπη αμέσως φεύγουν απ’ το μυαλό μου αυτά τα συναισθήματα και έρχονται στο νου μου πράγματα πιο ζωώδη είναι η επιβίωση που κάνει εκατομμύρια ανθρώπους να ξυπνούν […]