ΩΡΑΙΟ ΝΗΣΙ πού ἀπ’ τ’ ὀμορφότερο ἄνθος τό τρυφερό σου τ’ ὄνομα ἔχεις πάρει! Τῶν φωτεινῶν ὡρῶν μας πόσες μνῆμες ὅταν σέ βλέπω μέσα μου ξυπνᾶνε! Πόσες στιγμές χαμένης εὐτυχίας καί τῶν νεκρῶν ἐλπἰδων πόσες σκέψεις καί πόσα ὁράματα τῆς κόρης πού ἦταν στίς σμαραγδένιες κάποτε πλαγιές σου! Καί πιά ποτέ! Λέξη θλιμμένη πού ὅλα […]
