Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης

Συνέντευξη Τύπου / (Γέλια) / Rip it Up   Stones ή Beatles; — Kinks Antonioni ή Fellini; — Θέλει και ρώτημα; Καζαντζάκης ή Λουντέμης; — Καζαντζάκης! Joseph Roth ή Philip Roth; — Είστε σίγουρη ότι εμένα ρωτάτε; Zappa ή Beeheart; — Don Van Vliet. Hegel ή Spinoza; — Μην είστε όλο πόζα… Περιγράψτε μας την […]

Προοπτικές για τον Ιούλιο Μακριά από τους κατά φαντασίαν υγιείς, μακριά από το φανταριλίκι των πεποιθήσεων, μακριά από την άσφαιρη σιγουριά του Ξερόλα της Γειτονιάς, μακριά από τους Επαγγελματίες του Ζόφου, μακριά από την αλαζονική βερμούδα του Στραβοκάνη, μακριά από εκείνους που καμώνονται ότι τα βάζουν με θεούς και δαίμονες ενώ δεν ξέρουν ότι άλλο […]

Τα Δακτυλικά Αποτυπώματα μιας Εβδομάδας Ό,τι κι αν λέμε, το αχανές campus των social media, όπως και ο αχανής λαβύρινθος της πόλης, είναι και γεμάτο θαύματα: υπέροχοι άνθρωποι κάνουν καλά τη δουλειά τους και επικοινωνούν με άλλους υπέροχους ανθρώπους. Δεν είναι το μέσον το μήνυμα, κι ας έλεγε ο Marshall McLuhan, ῾῾ο πιο πεπεισμένος ηλίθιος […]

ΠΕΡΙ ΔΩΡΟΥ [Σε εποχές μίζερης μιζέριας, επιστροφή στην παιγνιώδη γενναιοδωρία] 1. Ο Γάλλος Ένας Γάλλος κινηματογραφικός παραγωγός, φίλος του Μπελμοντό, της Ντενέβ και του Νουαρέ, αγοράζει και δωρίζει έναν κινηματογράφο σ’ έναν άνθρωπο που δεν διατηρεί την παραμικρή σχέση με το star system, με τις εφημερίδες, με την τηλεόραση, που θεωρείται από το σύνολο του […]

Από τα τέλη Ιουνίου είναι ήδη Ιούλιος Επί τροχάδην. Ιούλιος μήνας, ο μήνας του Νίκου Καρούζου (Ναύπλιο, 17 Ιουλίου 1926) και του Ηλία Λάγιου (Άρτα, 5 Ιουλίου 1958), των δύο ποιητών που έκαναν θαύματα με την ελληνική γλώσσα και σκέψη παίζοντας διαρκώς με τη διαλεκτική παράδοση/καινοτομία, με τη διαλεκτική παρελθόν/παρόν/μέλλον, με τη διαλεκτική εμείς/εγώ. Επί […]

Πολεμώντας τη Μελαγχολία, ΙΙ Γράφει ο Ντεμπόρ για το Παρίσι των αρχών της δεκαετίας του 1950: «Ήταν ο λαβύρινθος ο πιο καλοστημένος για να κρατάει τους ταξιδιώτες. Αυτοί που σταμάτησαν εκεί για δυο μέρες δεν ξανάφυγαν ποτέ… Κανείς δεν άφηνε αυτούς τους λίγους δρόμους και τα τραπέζια αυτά όπου είχε ανακαλυφθεί το απόγειο του χρόνου» […]

Πολεμώντας τη Μελαγχολία, Ι Jamais plus nous ne boirons si jeunes Μελαγχολία σημαίνει βαθιά αίσθηση της αδυσώπητης παρέλευσης του χρόνου, και ο χρόνος είναι πλέον ο μόνος δυνάστης που αναγνωρίζουν όσοι διατείνονται πως αγαπούν την ελευθερία. Δημιουργική μελαγχολία είναι η στιγμή, με την έννοια του Hegel, καταπολέμησης αυτού του δυνάστη, άρσης της άτεγκτης παρέλευσης των […]

Θαλάσσιο Τοπίο Οφθαλμών  Όταν είμαστε όμορφοι, όλα είναι όμορφα, είναι η Πλάση που μας πλάθει όμορφη, όλα είναι αιθρία και ανοιχτότητα, όλα, λέει Εκείνος, είναι όπως τα λες, λέει σ᾽ Εκείνη, ναι, όπως το είπες και το λες, Όλα είναι η ανοιχτή στιγμή των λουλουδιών, όλα είναι ανοιχτήρια για τις μπίρες, τιρμπουσόν για τα κρασιά, […]

Q & A / reprise Μια μέρα που η μουσική σού φάνηκε εντελώς αχρείαστη. Δεν υπήρξε τέτοια μέρα. Δεν θα υπάρξει. Ζω και ανασαίνω με τη μουσική. Πώς θα ξεκινούσες έναν φανταστικό διάλογο με τους Χέγκελ, Προυστ, Τζόις, Μίλερ, Ναμπόκοφ, Ντεμπόρ; Χαίρε Γκέοργκ, χαίρε Μαρσέλ, χαίρε Τζέιμς, χαίρε Χένρι, χαίρε Βλαντιμίρ, χαίρε Γκι! Τι θα […]

Η Βιοηθική της Παρασκευής   Ο καινούργιος δίσκος του Dylan, Rough And Rowdy Ways: δώρο & βάλσαμο & εκθειασμός της δαιμόνιας δημιουργικότητας και της παλλόμενης ποίησης, μεγίστη επικύρωση του προτάγματος/προγράμματος Αιωνίως Νεανίες. Τα γεμιστά της Μπάρμπελ και η μαρμελάδα φράουλα της Λένας: υπενθύμιση & αναβίωση άδολων καιρών συναλληλίας & άδολων ξεφαντωμάτων. Η αναφώνηση fucking yeah! […]