Γράφει ο Δημήτρης Μπαλτάς* […] Τάσο, η ποίηση είναι, όπως το μπουζούκι, σπλαχνική/ Σχεδόν υπάκουη/ Και ο θάνατος δεν είναι παρά μια πόρτα που κλείνει/ Και σε αφήνει απέξω/ Αλλά θάνατος χωρίς ζωή δεν είναι/ Από ζωή τα υλικά της συμφοράς/ Οι λέξεις που λάμπουν στα κελάρια του νου/ Τίποτα και τίποτα και κανείς/ Χωρίς […]
