Αριάδνη Πορφυρίου

  [Πυρ] Τα κεριά ανάβουν πάλι, ποιητή Κι ένα ρεύμα τα ξανασβήνει. Οι φωτιές της καρδιάς Οι πλημμύρες της ουτοπίας του έρωτα. Η αγάπη διαχέεται Σε κάθε άναρχο χτύπο Σε κάθε τρυφερή λαβωματιά. Ακόνισε τα δόντια σου και άκου Τον καθρέφτη ενός βράχου Απ’ όπου κραυγάζει ο ευεργέτης μας Κι ονειρεύεται αυτό το πυρ το […]

[ΑΔΡΙΑΝΟΣ] Τόνοι μαρμάρου σύρθηκαν Για τον ναό Που διύλιζε το φως Σε μια γλυκιά σιωπή δροσιάς Μες στο κατακαλόκαιρο. Ψαύω το χέρι σου Δειλά Το ρεύμα των εικόνων Χορεύει. Μικρή ζωή μάς έστρωσαν Κι όμως ακόμη ορίζουν οι ήχοι Τον ίμερο. Όλη αυτή η σιωπή τι να κρύψει άλλο; Η εικόνα της μοναξιάς μάς κατατρέχει […]