Απόστολος Μαϊκίδης

Με το που γυρίζω από την άδεια, μου λέει ο Ζέκας: «Λίτσα, τα πράγματα ζόρισαν∙ τις δύο τις καινούργιες έπρεπε να τις απολύσω, οπότε θα καθαρίζεις και τους τρεις πάνω ορόφους της Γιούμπιτον και το συμβολαιογραφείο στον πρώτο. Η Μαρία θα κάνει τα υπόλοιπα». Κατάλαβες ο κύριος; Κατάλαβα, να λες. Τότε δεν αντέχω, «κύριε Τάσο» […]

Ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών ανακοίνωσε την αλλαγή δρομολογίου για τη γραμμή 8, είδηση που προκάλεσε ρίγος στην Ελευθερία. Ήταν φυσικό∙ λεπτομέρειες από το δρομολόγιο που εκτελούνταν μέχρι τότε συγχωνεύονταν περιοδικά σε ένα φωτοβόλο επεισόδιο, τέτοιο που ουδέποτε υπήρξε, πείθοντάς την ωστόσο ότι τα πράγματα είχαν γίνει ακριβώς έτσι, ότι δηλαδή εκεί που περπατούσαν στην Όθωνος, […]

«Με επέπληξε ο Νεύτων / προ ετών αμνημονεύτων». Με την ευφάνταστη μελοποίηση του  απερίγραπτου αυτού δίστιχου ο Ηρακλής Σιντούρης έγινε σε μια νύχτα πανελληνίως γνωστός. Το κουτουκάκι στη συμπρωτεύουσα ανήκε οριστικά στο παρελθόν∙ συντεντεύξεις σε περιοδικά, εμφανίσεις στην τηλεόραση, μέχρι και συναυλία σε αρχαίο θέατρο, Αύγουστο του ’85, έδειχναν πλέον τον δρόμο για την κορυφή. […]

 «Να σε πάρει αυτή να σε πάει στο Πήλιο και να μείνεις εκεί για πάντα. Κένταυρος. Τι ειν’ αυτό που είδαμε, μέρα μεσημέρι;» Ο πενηντάρης ταξιτζής, η κοιλιά του οποίου φλέρταρε επικίνδυνα με το κάθισμα του συνοδηγού, δεν εφείσθη γλαφυρότητας για να περιγράψει τους συνειρμούς που του προκάλεσε η εικοσάχρονη που έκανε τζόγκινγκ στη Στρατηγού […]

«Τελείωσαν τα ψέματα», σκέφτηκε ο Θανάσης μια Τετάρτη στις επτάμιση, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων χυμένος στον καναπέ. Ο παρουσιαστής το είπε καθαρά, στην πόλη καταγραφόταν ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων πανελλαδικά. Αν η κατάσταση συνεχιζόταν έτσι, η καραντίνα ήταν δεδομένη κι άντε μετά να συντονίζεις δεκαεξάχρονα εξ αποστάσεως. Η γυναίκα του Θανάση δεν φαινόταν να δίνει […]

«Δηλαδή τι περίμενες; Αυτά πάντα έτσι ήταν. Και πάντα έτσι θα είναι» είπε ο Βόντης στην κόρη του. «Μη δίνεις και μεγάλη σημασία, διαφορετικά θα τρελαθείς» συνέχισε. «Είσαι μικρή ακόμη και δεν έχεις πείρα. Αλλά μην πας μακριά. Στη θεία σου τα ίδια δεν είχαν κάνει στη βιοτεχνία; Και τι κατάλαβε; Δικαστήρια επί δικαστηρίων, για […]

Ξύπνησε με το πρώτο φως. Δεν σηκώθηκε από το κρεβάτι. Γυρισμένος προς την πλευρά της την παρατηρούσε. Πρέπει να έβλεπε ωραίο όνειρο γιατί πού και πού της ξέφευγε ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Τoν προηγούμενο μήνα είχε κλείσει τα εικοσιέξι. Φαινόταν μετά βίας είκοσι. Αυτός εικοσιέξι ήταν πριν τριάντα χρόνια και ωραίο όνειρο είχε να δει από […]

Τέλη Οκτωβρίου, ημέρα Πέμπτη, κτίριο 7, αίθουσα 1 στην πρωτεύουσα εκείνης της χώρας. Η ώρα είχε περάσει. Τα μέλη της επιτροπής 14α  ήταν κατάκοπα και όλα έδειχναν ότι η υπόθεση θα οδηγούνταν για πολλοστή φορά σε αδιέξοδο. Όταν ο μετακληθείς από γειτονική χώρα ειδικός επιστήμονας έλαβε τον λόγο, πρότεινε ως ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης των παθογενειών […]

Όταν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας ξύπνησε μια Κυριακή στις επτά, είδε στο πάρκο μπροστά από τη μονοκατοικία του μια οξειδωμένη πυραμίδα ύψους είκοσι περίπου μέτρων. Το θέαμα του προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση. Πήγε να παρατηρήσει το παράξενο αντικείμενο από κοντά, υποθέτοντας ότι πρόκειται για μοντέρνο γλυπτό. Πλησιάζοντας, διαπίστωσε ότι μέσα από την πυραμίδα ακουγόταν ένας διαλείπων […]

Αυτή τη φορά δεν θα τη γλιτώσω. Το ποτήρι ξεχείλισε. Δαντελωτά εσώρουχα. Άντε να δικαιολογηθώ. Τι να πω, λάθος νούμερο; Εδώ μιλάμε για τρία νούμερα παρακάτω. Ε, τόσα φοράει η Σοφία, τι να έκανα; Να χρησιμοποιούσα διαφορετική πιστωτική, αυτό να έκανα. Και τώρα, να. Το ύφος αυτό της Ειρήνης το ξέρω καλά. Θα το έχει […]