Απόστολος Μαϊκίδης

Τα είχε όλα προγραμματίσει στην εντέλεια: από τη δουλειά τού είχαν εγκρίνει άδεια δυόμισι εβδομάδων, τον Αλντεμπαράν −αυτό το μονίμως κακόκεφο ντόμπερμαν− θα τον άφηνε σε μία φίλη του, τα λουλούδια θα τα πότιζε ο γείτονας. Όσο για τα κοινόχρηστα, έδωσε μια γενναία προκαταβολή, γιατί με τον συγκεκριμένο διαχειριστή άλλη λύση δεν υπήρχε. Είχε αγοράσει […]

Eίχε ανάψει τσιγάρο και χάζευε το νεαρό ζευγάρι που καβγάδιζε στην απέναντι πολυκατοικία. Χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο Βασίλης. Ήθελε να τη δει επειγόντως. Εκείνη δίστασε. Όχι πάλι τα ίδια. Της είπε να μην ανησυχεί. Συναντήθηκαν μετά από λίγο στο άγαλμα του Παύλου Μελά. Της ζήτησε χρήματα. Δύο χιλιάρικα. Εκείνη απόρησε. Της είπε ότι ήταν […]

«Αυτά να είναι τα προβλήματα!» Έτσι διέκοψε τη διάρκειας μερικών δευτερολέπτων, συνοδευόμενη από εξονυχιστική εποπτεία του αμαξώματος, σιωπή του ο μάστορας, διαβεβαιώνοντας τον Πέτρο ότι το αυτοκίνητο θα ήταν έτοιμο σε μια ώρα το πολύ και το πίσω αριστερό φτερό θα έδειχνε και πάλι ολοκαίνουργιο, λευκό αλπικό, χάρη σε μια πρωτοποριακή τεχνική τοπικής βαφής. Ο […]

Η αναγνώριση του διδακτορικού τίτλου του Ανδρέα Καρτάνη στη θεολογία ως συναφούς με το εργασιακό του αντικείμενο στην Υποδιεύθυνση Περιβάλλοντος του Δήμου Χρυσοκάστρου γέμισε ικανοποίηση τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του. Στην τεραστίων διαστάσεων −και για πολλούς απροσδόκητη− αυτή επιτυχία συνετέλεσε οπωσδήποτε και η λαμπρή του ιδέα να τιτλοφορήσει τη διατριβή του «Ο […]

Ο N.Χ. τελείωσε ένα σάντουιτς με ψητό κοτόπουλο και μανιτάρια. Βγήκε από το γραφείο του και κατευθύνθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων. H σύσκεψη ξεκίνησε στις πεντέμισι. Στα πρώτα πέντε λεπτά οι Β.Δ. και Κ.Ρ. προσπαθούσαν με κάθε ευκαιρία να τον κολακέψουν, κάνοντας σχόλια για το καλοραμμένο του κοστούμι και τον μεγάλο του γιο, που μόλις είχε […]

Δύο τετράγωνα πιο κάτω είναι ένας τύπος που τα απογεύματα βάζει παλιά λαϊκά τέρμα και τραγουδάει. Όταν βγαίνω για περπάτημα, κοντοστέκομαι κάποιες φορές για ν’ ακούσω. Επειδή μένει σε ψηλό όροφο, τέταρτο ή πέμπτο, δεν μπορώ να δω το πρόσωπό του. Διακρίνω μόνο το ένα του χέρι, τα δάχτυλα που χτυπούν ρυθμικά το κάγκελο. Κρίνοντας […]

Ήθελε πιστεύω να συνοψίσει∙ να ξεχωρίσει κάποια περιστατικά, άλλα να τα πετάξει, να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά. Γι’ αυτό μιλούσε ακατάπαυστα, προβάροντας την αυτοβιογραφία του ξανά και ξανά: μια σύντομη εισαγωγή κι αμέσως καταιγισμός επεισοδίων από διάφορες φάσεις της ζωή του, παύσεις, ένας δήθεν συνειρμός πού και πού, ίσα ίσα να υπογραμμιστεί μια […]

Ο παρακολουθούμενος, Μέσος Λάζαρος του Ιωάννη, ετών 43, κάτοικος Αθηνών, Λογγίνου 116, στις 11.1.2020 ενεγράφη συνδρομητής στο πρόγραμμα «Globus Maximus» της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Περιηγητικό Μέλλον Α.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «Ultra», εξασφαλίζοντας ταχύτητες διαδικτυακής σύνδεσης πολλαπλάσιες του συνήθους, με μόνη από πλευράς του συμβατική υποχρέωση την παραχώρηση στους εταιρικούς συνεργάτες του ψηφιακού […]

«Δε νομίζεις ότι κάποτε πρέπει να περάσεις το μάθημα; Έχεις την εντύπωση ότι αισθάνομαι ωραία κάθε φορά που υποχρεώνομαι να σε κόβω;» ρώτησε ο Πιτένγκος τη Ντίνα, στριφογυρίζοντας στην πολυθρόνα του. «Κι εσείς, δε νομίζετε ότι πρέπει να με βοηθήσετε;» απάντησε με ερώτηση εκείνη, δίνοντάς του την πάσα που περίμενε. «Εγώ να σε βοηθήσω, αλλά […]

Εκεί που περπατάω στη Δημοκρατίας, με σταματάει ένας κοντός με γυαλιά. Είναι γύρω στα σαράντα. Με κοιτάζει και χαμογελάει. Τον κοιτάζω κι εγώ. Δεν μιλάει. Προσπαθώ να θυμηθώ από πού τον ξέρω. «Πρωτοκκλήσι, κύριε Διοικητά, δεν με καταλάβατε;» μου λέει χτυπώντας με στον αγκώνα. «Αντωνίου!», λέω εγώ, χωρίς να μπορώ να κρύψω την έκπληξή μου. […]