Απόστολος Λύγδας | Για ένα παιδί

Πλαστικά κορμιά και άδεια μάτια. Όλη η κάλπικη φωτεινότητα, τεμαχισμένη σε μικρά σακουλάκια ζωής, τώρα, να που φαίνεται. Μια μικρή σπίθα. Μια μικρή σπίθα που έγινε φωτίτσα δώδεκα χρόνων, είναι πλέον ικανή να κάψει. Τα πάντα. Και με μαθηματική ακρίβεια να καεί. Φούσκες. Φούσκες ύπαρξης πάλλονται στον αέρα. Αποξηραμένα γονίδια μιας άλλης εποχής, μπλέκονται μέσα […]