Ορισμοί και αφορισμοί Η ανακοίνωση το ‘γραφε καθαρά. Σήμερα τα αποκαλυπτήρια της κεραμικής τοιχογραφίας. Έχει τοποθετηθεί στον βορινό τοίχο του σφραγισμένου μεγάρου στην απάνω πλευρά του γαλάζιου μου στενού. Μέχρι χθες τίποτε το αξιόλογο δεν θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς σε εκείνον τον τοίχο. Μα ο νεαρός καλλιτέχνης που επιστρατεύθηκε λογάριασε για πλεονέκτημα την ευρεία […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Μετά – το εθνικό μας, πρώτο συνθετικό
Να δεις πώς γεμίζουν τα μπαλκόνια και πώς οι αφισοκολλητές, συνεργεία ολόκληρα, με επιδέξιους σαλταδόρους, ντύνουν την πόλη με την μορφή του αξιοσέβαστου υποψηφίου. Λίγα σύννεφα και ένα λευκό περιστέρι στο βάθος, σε μια γνώριμη σκηνογραφία, δοκιμασμένη. Εκεί που άλλοτε αγαπιούνται περισσότερο τα απογεύματα θα στηθεί όπως πάντα το μεγάφωνο. Και από εδώ θα ξεκινήσει […]
Απόστολος Θηβαίος | Μπετίνα
Μπετίνα Φραβασίλη ονομαζόταν ο αδικαίωτος έρωτας του Γεωργίου Βιζυηνού. Η άρνησή της στον μονόπλευρο έρωτα του ευαίσθητου καλλιτέχνη, στάθηκε η αφορμή για την ψυχική του κατάρρευση. Ο Βιζυηνός θα πεθάνει στο ψυχιατρείο, συνεπεία εξαντλήσεως. Γεννιέται στις οχτώ του Μάρτη του 1849, αλλάζοντας την ατμόσφαιρα στην λογοτεχνία μας. Απόψε φάνηκε στο γαλάζιο μου στενό, με […]
Απόστολος Θηβαίος | Η άνοιξη είναι σκληρή εποχή
Αλλιώς φαντάστηκε την πρώτη μέρα της άνοιξης. Ήθελε να φορέσει εκείνο τον αυτοσχέδιο Μάρτη του και δίχως περιστροφές να περάσει μες στο γαλάζιο σύθαμπο μιας ασυναγώνιστης ζωής. Ίσως κάποια άλλη φορά, όχι απόψε, όχι. Σήμερα δεν χαμογελάει κανείς από τους διαβάτες που περνούν από το γαλάζιο μου στενό. Μολύβι ο ουρανός και εκεί έξω η […]
Απόστολος Θηβαίος | Τρεις λουστραδόροι ή αλλιώς το πρόσωπο του χρόνου
Ήταν ένα τσούρμο παιδιά. Δεν έχω ιδέα πώς βρεθήκανε σε αυτήν εδώ την γειτονιά. Χαλούσαν τον κόσμο και είχαν ένα τενεκεδάκι για καημό και για παιχνίδι τους. Πέντε κορίτσια και τρία αγόρια, σωστά θηρία που σπρώχνονταν και είχαν το πρώτο φιλί αγέννητο ακόμη, μες στα χέρια τους. Δεν το’ξεραν πως είχαν την τύχη και την […]
Απόστολος Θηβαίος | Είπε για αυτόν ο Ντίκενς
Σαρλ Ανρί Σανσόν Από το μπαλκόνι έφθανε η φωνή του εκφωνητή. Το γαλάζιο μου στενό είχε πια ξυπνήσει και οι περαστικοί που μάλλον δεν θα το αγαπήσουν ποτέ όσο εγώ περνούσαν για να χαθούν στις δαιδαλώδεις διαδρομές της πόλης. Η παγωνιά είχε υποχωρήσει κάπως και ένας δειλός ήλιος ζέσταινε τις δίχως ελπίδα καρδιές. Ο εκφωνητής […]
Απόστολος Θηβαίος | Ένα γαλάζιο βουνό στους ώμους του
Ήταν αργά το βράδυ όταν με πλησίασε. Θύμιζα παλιά, θλιμμένη δόξα έτσι όπως είχα κουλουριαστεί σε μια γωνιά, κάτω από σωρούς χαρτόνια και μεγάλες μπάλες τσιμέντου. Θα εκπλαγείτε όταν δείτε πόση δουλειά κάνουν αυτά τα μέσα τις νύχτες της σκληρής παγωνιάς. Τρέκλιζε, κρατιόταν στα πόδια του με δυσκολία και έτσι όπως χαραζόταν στο βάθος υπήρξε […]
Απόστολος Θηβαίος | Γαλάζια κομμάτια ατράκτου
με το βλέμμα στον ουρανό Το ραδιόφωνο έπαιξε την είδηση στο δελτίο των δέκα. Την εκφώνησαν με μια γλυκύτητα που ισοδυναμούσε με πλήρη διαφοροποίηση από τα τετριμμένα της ειδησεογραφίας που υπαγορεύει τις μαύρες της σελίδες ατάραχη και αποφασιστική. Το πιο εύκολο στο γαλάζιο στενό είναι να μάθει κανείς με λεπτομέρειες όλες τις ειδήσεις. Τα ραδιόφωνα […]
Γαλάζια Νουβέλα | Δ’ μέρος και τελευταίο
«Προτομή Αλόγου» Εκείνοι που ζουν στην πόλη, σε καθώς πρέπει σπίτια με φήμη καλή και σεβαστή δεν μπορούν να φανταστούν τι συμβαίνει σε εκείνο το μέρος. Βλέπετε το έχουν ολότελα ξεχάσει και η ζωή τους αρχίζει και τελειώνει στα όρια μιας υπέροχης, αστικής βιογραφίας. Ορχήστρες, κυριακάτικοι περίπατοι, θερινά περίπτερα με εργένηδες της καλής κοινωνίας, θέατρο […]
Απόστολος Θηβαίος | Γαλάζια Νουβέλα γ’ μέρος «Ένας άγριος κόσμος»
«Ποια η ανάγκη να αναζητήσουμε την κόλαση στον άλλον κόσμο; Εκείνη υπάρχει ακόμη σε αυτήν την ζωή στις καρδιές των κακών ανθρώπων» Ζαν Ζακ Ρουσό Η Εύα κοίταξε από την βιτρίνα του ραφτάδικου. Το πλήθος που περνούσε είχε έναν ολοφάνερο εκνευρισμό. Κάθε τόσο μπουλούκια με νεαρούς προσκόπους περνούσαν φωνάζοντας συνθήματα. Ένιωσε μια αγωνία να […]