[πίσω από το κόκκινο μπερντεδάκι, ο κόσμος προσμένει βουτηγμένος στην πορφύρα. Πες μου, άραγε τι χρώμα να ‘χει ο κόσμος πίσω από τα μάτια της Μάτσης;] Κάποιος προσμένει εκεί έξω το καλοκαίρι. Ελπίζει πως θα’ρθεί, με κάθε βεβαιότητα θα ‘ρθεί. Θα φορά τις ξαφνικές του ζέστες, στον κόρφο των ανθρώπων θα λέει το μυστικό […]
Απόστολος Θηβαίος
Η Κορντίλια και άλλα
Ένας κόπτης ποιητής […για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο που παραστάθηκε στα ποιήματα σε καιρούς δύσκολους και όμως. Στο φόντο η μουσική του Μάνου, το πιάνο της Ντόρας Μπακοπούλου και εγένετο ποίηση…] Το φέρνω στο νου μου να διαβαίνει τους αρχαίους δρόμους της Θήβας. Έχει πέσει η νύχτα, εκείνη η ώρα που κρύβει τον κόσμο από τα […]
Απόστολος Θηβαίος | Λάμψεις ψαριών
[..λάμψεις ψαριών και πίσω μια σειρά ροδακινιές. Και εμείς στα υπερώα της θαλάσσης, λέει, λυτρωτικά περνώντας τις μέρες και τις νύχτες μας μες στις φωτογραφίες…] ι. Το πολύ καλοκαίρι ήταν τόσο πολύ το καλοκαίρι. Σαν από ζωγραφιές, το λιγότερο άνθρωποι όλοι τριγύρω και το περισσότερο θεοί, φιγούρες της τέχνης να κλώθουν, λέει τη μοίρα […]
Της καρδιάς οι στίχοι
Ο Άγγελος της ελληνικής ποίησης Άγγελος Σικελιανός, με μια ιστορία […και στο φόντο, wild is the wind, που στριφογυρίζει τις σελίδες για να ταξιδέψουν παντού οι λέξεις…] Ο γέρος καθόταν πλάι στη φωτιά. Ήταν Μάρτης μα θαρρείς και ο χειμώνας θυμώνει και επιμένει με κάτι τρομερές παγωνιές που σου θολώνουν το χνώτο. Πέρα από το […]
Απόστολος Θηβαίος | Βαβυλώνα
Ο Τζακ, η Μαλβίνα και οι άλλοι Jack Ο δρόμος ξέρει, λένε οι σοφοί αυτού εδώ του κόσμου. Για αυτούς δεν αλλάζουν εύκολα τα πράγματα. Για αυτούς η οδός Μπιτς διαθέτει τη δική της γλώσσα, τη δική της θέληση, τα ανώνυμα πλήθη της, τα πρωινά που καίγονται στον ήλιο και κάτι νύχτες, σχεδόν μεσογειακές. Τι […]
Μια παγκόσμια ημέρα και δυο ιστορίες
[…στα ηχεία, Birds of a Feather και “ποτέ μου, ούτε μια φορά δεν σκέφτηκα, πως είμαι καλύτερα μόνος, πως θα τα κατάφερνα καλύτερα, δίχως εσένα”…] Οι Χαιρετισμοί ή αλλιώς Οι νύχτες της Μαίρης […χαῖρε ἡδύπνοον, κρίνον Δέσποινα, πιστοὺς εὐωδιάζον· θυμίαμα εὔοσμον, μύρον πολύτιμον…] Ψαλμός, Α’χαιρετισμοί Πάει καιρός που ταξιδεύει. Μπορεί επισήμως ο καθένας πια να […]
Απόστολος Θηβαίος | Το Φρέαρ του Μεσολογγίου
η προσευχή της άνοιξης σαν μπαίνει πρώτη φορά στο Μεσολόγγι Ο Μάρτης ανήκει για πάντα στο Μεσολόγγι. Επειδή, τέτοια άνοιξη δεν αντάμωσε αυτός εδώ ο τόπος. Μιλούν για εκείνη τα θεωρήματα της ψυχής μας, τα συλλογικά. Οι φυλλάδες και τα συγγράμματα για την αξία των ιδεών, θα δανειστούν λίγη από τη δόξα του καιρού. Και […]
LVII και άλλα
Δύσκολη πληγή 28/2/2023, Τέμπη […στα ηχεία Mulholland drive, Angelo Badalamenti…] Τελευταία σκηνή του φιλμ. Ο ήρωας πληγωμένος, οπλίζεται με όλη τη δύναμη του κόσμου. Τρεκλίζει, σαν το φεγγάρι του χειμώνα, κάνει να πέσει, μα βρίσκει την αυτοκυριαρχία του. Ένα, δυο βήματα, πρέπει με κάθε θυσία να φθάσει ως το ποτοπωλείο. Εκεί τον περιμένει λίγη φτιασιδωμένη […]
Απόστολος Θηβαίος | Τζάκι, Χόλι, Κόντι
Κορίτσια φεγγάρια που τρεκλίζουν Περπάτησε ως την βορεινή γωνιά. Τα τακούνια της, φθαρμένο λεοπάρ, βουλιάξανε στις λάσπες. Μα η Χόλι δεν το ‘βαλε κάτω, ψιθύρισε για τη φιλενάδα μου και μια, δυο, έφθασε εμπρός στο φρεσκοκτισμένο μνήμα. Στην αρχή σαν να δίστασε μα έπειτα ακούμπησε το ολομόναχο τριαντάφυλλο και στάθηκε μια στιγμή. Κάθισε στο πεζούλι […]
Ένα διήγημα και μερικά αταίριαστα
[…σημειώσεις του Γκλεν Γκουλντ, με το χαρακτηριστικό ψίθυρο του που διασώθηκε στις ηχογραφήσεις, Partitas 1-6 για φόντο μουσικό…] “Το διήγημα” Το λαστιχένιο φέρετρο από το μεγάλο βιβλίο των “απίστευτων ιστοριών” Όταν αποφάσισαν πως θα χρησιμοποιούσαν λαστιχένιο φέρετρο η τότε ζωντανή ανακουφίστηκε ποικιλοτρόπως. Η κυρία Μόδεργουελ είχε εξαρχής επισημάνει τη μακάβρια επιθυμία της να ταφεί […]