Απόστολος Θηβαίος | Epitaffio

…ήταν το αίμα κακός οιωνός… Νωρίς τ’ απόγευμα βγήκανε στους δρόμους. Έβλεπες παντού μαυροφορεμένες γυναίκες, σκυφτές, βιαστικές, σαν να μην ήθελαν να τις δει ανθρώπου μάτι. Ίσως μιλούσαν συνωμοτικά, κάτι αντάλλασσαν, έπειτα πιάνονταν από τα χέρια, σαν να μην επρόκειτο να συναντηθούν ξανά. Ήταν τόσο συγκινητικό να τις βλέπεις, κάθε χρόνο και λιγότερες. Δεν σου […]

Πινακοθήκη

Μικρό δωμάτιο με ζωγραφιές και μια ιστορία Ντα Βίντσι Άγιος Ιωάννης […έβγαινε λέει από τη σκιά, κερδίζοντας αργά τη συμμετρία του σώματός του. Φορούσε προβιά και ήταν νέος κόντρα σε κάθε προηγούμενη αναπαράσταση. Στο πρόσωπό του είχε όλη την δυνατή αφοσίωση ενός προφήτη. Πλατύτερο το χαμόγελο του, υπήρξε για πάντα η μεγάλη κατάφαση της ζωής […]

Απόστολος Θηβαίος | Τα σπάνια βιβλία

“Τα σύνεργα της πλοιαρχίας, ήτοι η άλλη όχθη του Ανδρέα Εμπειρίκου” με πρόλογο του Λεωνίδα Εμπειρίκου από τον Δημήτρη Καλοκύρη και τις εκδόσεις Άγρα   Μια χαραγματιά απροσδιόριστης μουσικής. Και ευθύς φωτίζεται σε όλες τις διαστάσεις του ο μέγιστος τελετάρχης του υπερφυσικού και του αχανούς, Ανδρέας Εμπειρίκος. Ο κόσμος των στροφάλων σείεται και ο ερωτικότερος […]

Η Αλίκη το 41 και άλλα

Ο Αρχάγγελος της τέχνης Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο 6/4/1483 – 6/4/1520 Η ιστορία γράφει πως η κηδεία του υπήρξε κορυφαίο γεγονός. Οι καρδινάλιοι που μετέφεραν το σώμα του, ντυμένοι τα μενεξεδιά τους υφάσματα στάθηκαν εμπρός στον Πάπα. Και εκείνος ασπάστηκε το θείο του χέρι, εκείνο που ζωγράφισε μια φορά και έναν καιρό την Αγία Οικογένεια. […]

Απόστολος Θηβαίος | Οι έγκλειστοι ή τ’ όνειρο του Τζιάκομο

Είναι αμφίβολα τα κατορθώματα αυτού του τύπου, πάντως ήξερε που λέμε την τέχνη, ρε τι ‘ναι τούτος εδώ και άλλα τέτοια, έδιναν και έπαιρναν. Ο σχολιασμός ανήκει στους τροφίμους του σωφρονιστικού καταστήματος. Μια χούφτα άνθρωποι όλοι και όλοι, καταδικασμένοι για απάτες και μικροκλοπές. Θα έμεναν μερικούς μήνες στο ίδρυμα και έπειτα θα ξεχύνονταν και πάλι […]

Ο Ντόντζι και μερικά αταίριαστα

Κλασικό Ραδιόφωνο Αλιείς Μαργαριταριών Ζορζ Μπιζέ Ήταν Οκτώβρης του 1873. Η όπερα του Παρισιού παραδίνεται στις φλόγες. Τ’άλλοτε φημισμένο μέγαρο καταρρέει κάτω από το βάρος της μεγάλης εκείνης φωτιάς. Μα δεν είναι η όπερα και η ιστορική της καταστροφή, όπως διασώζεται σε σκίτσα και γκραβούρες του καιρού που στέκει αφορμή για αυτό εδώ το σημείωμα. […]

Απόστολος Θηβαίος | Με τον τρόπο της Μάτσης

[πίσω από το κόκκινο μπερντεδάκι, ο κόσμος προσμένει βουτηγμένος στην πορφύρα. Πες μου, άραγε τι χρώμα να ‘χει ο κόσμος πίσω από τα μάτια της Μάτσης;]   Κάποιος προσμένει εκεί έξω το καλοκαίρι. Ελπίζει πως θα’ρθεί, με κάθε βεβαιότητα θα ‘ρθεί. Θα φορά τις ξαφνικές του ζέστες, στον κόρφο των ανθρώπων θα λέει το μυστικό […]

Η Κορντίλια και άλλα

Ένας κόπτης ποιητής […για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο που παραστάθηκε στα ποιήματα σε καιρούς δύσκολους και όμως. Στο φόντο η μουσική του Μάνου, το πιάνο της Ντόρας Μπακοπούλου και εγένετο ποίηση…] Το φέρνω στο νου μου να διαβαίνει τους αρχαίους δρόμους της Θήβας. Έχει πέσει η νύχτα, εκείνη η ώρα που κρύβει τον κόσμο από τα […]

Απόστολος Θηβαίος | Λάμψεις ψαριών

[..λάμψεις ψαριών και πίσω μια σειρά ροδακινιές. Και εμείς στα υπερώα της θαλάσσης, λέει, λυτρωτικά περνώντας τις μέρες και τις νύχτες μας μες στις φωτογραφίες…]   ι. Το πολύ καλοκαίρι ήταν τόσο πολύ το καλοκαίρι. Σαν από  ζωγραφιές, το λιγότερο άνθρωποι όλοι τριγύρω και το περισσότερο θεοί,  φιγούρες της τέχνης να κλώθουν, λέει τη μοίρα […]

Της καρδιάς οι στίχοι

Ο Άγγελος της ελληνικής ποίησης Άγγελος Σικελιανός, με μια ιστορία […και στο φόντο, wild is the wind, που στριφογυρίζει τις σελίδες για να ταξιδέψουν παντού οι λέξεις…] Ο γέρος καθόταν πλάι στη φωτιά. Ήταν Μάρτης μα θαρρείς και ο χειμώνας θυμώνει και επιμένει με κάτι τρομερές παγωνιές που σου θολώνουν το χνώτο. Πέρα από το […]