Σε πέτρινο σώμα φως κλεισμένο η ευτυχία μας που τρέχει να ξεφύγει γυρνώντας σε δάση με δέντρα αργυρά και απανθρακωμένα, σ’ έναν κόσμο που αχνίζει. Άφησες Άνοιξη βαθιά τα σημάδια σου σ’ αυτή τη γη, που δεν θέλει πια να πίνει τη χολή που την ποτίζεις ούτε ν’ ανασαίνει την ανάσα της Αβύσσου. Φέτος παρουσιάστηκες […]
