9 Απριλίου Μέρα Δεκάτη Πέμπτη Στην άκρη της νύχτας. Στην άκρη της μέρας. Για σένα το λέω, απελπισμένε. Δεν τελείωσε ακόμα. Τα μήλα, δεν έχουν αμαρτίες. Η αμαρτία, ήρθε στον κόσμο ακολουθώντας τον δρόμο που της έδειξαν οι τυφλοί. Αυτοί, οι παράξενοι ‘τυφλοί’, που τα βλέπουν όλα. Όμως, αυτός που μένει ταπεινός, μοιάζει με […]
Αντρέας Μαντάς
Αντρέας Μαντάς | Δέκατη τέταρτη μέρα
8 Απριλίου Μέρα Δεκάτη Τετάρτη ‘Μη δώσετε τον άγιον εις τους κύνας• μηδέ ρίψητε τους ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΣΑΣ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς με τους πόδας αυτών και στραφέντες σας διασχίσωσιν’. κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο [ 7, 6 ] Εικόνα του χλωρού βάτου εις τας άπειρους άμμους της Αφρικής. Αυτό που είπε ο Σολωμός, στους στοχασμούς […]
Αντρέας Μαντάς | Δέκατη τρίτη μέρα
7 Απριλίου Μέρα Δέκατη Τρίτη Wake up, it’s all right You don’t have the words, it’s okay Tindersticks Έπεσα σε μια κατάσταση, που ο γιατρός μου ονόμασε έλλειψη τόνου, κοινωνικού δηλαδή τόνου, γιατί ένας Δανδής του δικού μου σθένους, είναι πάντα καλά εφοδιασμένος μ’ αυτό, είχε γράψει ο Ντελακρουά, στην Γεωργία Σάνδη, το 1841. Το […]
Αντρέας Μαντάς | Δωδέκατη μέρα
6 Απριλίου Μέρα Δωδέκατη Φωνές – Όνειρα Όνειρα – φωνές Ο David Meltzer, μου είπε : Χτύπησα στον ώμο την γριά, και αυτή έγινε στάχτη. Ο Joseph Byrd, μου είπε : Και ο ύπνος θα έρθει με διαφορετικά χρώματα, καθαρότερα απ’ όσα έχεις δεί ποτέ σου. Ο Richard Clerici, μου είπε : Λυπημένο αναστατωμένο πορτοκαλί […]
Αντρέας Μαντάς | Ενδέκατη μέρα
5 Απριλίου Μέρα Ενδέκατη You lie there naked I lie there naked Both on the pavement Why are we different ? Minutemen In Der Finsternis Dieser Zeit. Να μην μείνουμε μόνοι. In Der Finsternis Dieser Zeit. Να μην μείνουμε μόνοι. Υπάρχουν εκείνα, που δεν λέγονται με την γλώσσα της λογικής, είπε ο Wittgenstein. Αλλά, δείχνονται […]
Αντρέας Μαντάς | Δέκατη μέρα
4 Απριλίου Μέρα Δέκατη Μερικές φορές έρχονται και φωτίζουν τις καταπακτές μας. Και γίνονται φως. Και τότε χάνουμε τη γη. Φίλε μου. Θα ήθελα να γίνω το χελιδόνι, που θα απλώσει τις φτερούγες του στο σταυρό της κοντινής εκκλησίας. Να σου τραγουδήσω ‘only love can break your heart’. Να σε ρωτήσω αν ήρθες για να […]
Αντρέας Μαντάς | Ένατη μέρα
3 Απριλίου Μέρα Ένατη Είναι πέντε το πρωί. Ο Fred Neil, μου λέει : This old world will never change the way it’s been | and all the ways of war won’t change it back again | I’ve been out searchin’ for the dolphin in the sea Μου έχει κολλήσει έντονα η εικόνα της Αφροαμερικανίδας […]
Αντρέας Μαντάς | Όγδοη μέρα
2 Απριλίου Μέρα Όγδοη Σήμερα σηκώθηκα λίγο πιο νωρίς. Κατά τις 06.00. Η πρώτη ατάκα που ξεφούρνισα μέσα στην σιωπή του σκοτεινού σαλονιού ήταν : Στέκομαι Εδώ. Κοιτάζοντας τον άδειο δρόμο απ’ το μπαλκόνι μου, μου ήρθαν σκληρές σκέψεις. Το μέλλον. Ο σύγχρονος καπιταλισμός μάλλον θα χρειαστεί ανθρώπους που να αισθάνονται ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, μη […]
Αντρέας Μαντάς | Έβδομη μέρα
1 Απριλίου Μέρα Έβδομη Είναι κάποιες μέρες, όπου το μέγα μάτι έρχεται πίσω από τις κουρτίνες και το καλό μοιάζει τόσο διάφανο που είναι σαν ζελατίνα. Με τον Ίκαρο χθες μοιάζαμε σαν να είμασταν πολεμιστές από την Τροία. Για τα μάτια τους σφαζόμαστε στης Κυψέλης το κάστρο. Είναι το δικό μας Ίλιον. Και σκληρά θα […]
Αντρέας Μαντάς | Έκτη μέρα
31 Μαρτίου Μέρα Έκτη Death tripped down the corridor, changing step, struck out here and there, danced pirouettes; often I felt his breath on my face when he was miles away; often I fell asleep and dreamed while he stood leaning over my bed Arthur Koestler, Dialogue with Death Η γαλήνη θα βρεθεί στη σιωπηλή […]