Αλιέ Πεμπέ

Κι αν κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον κοίτα να μην είσαι εσύ η αιτία που το άλλαξε. Οι μέρες είναι δύσκολες και εσύ περπατάς στο σκοτάδι χωρίς φακό, περπατάς σε πέτρινα μονοπάτια χωρίς παπούτσια. Φοβάσαι αλλά δεν το δείχνεις, «έλα μωρέ» είναι το μότο σου «σε έμενα θα τύχει»,  είναι το επόμενο που […]

Να είσαι ή καρδιά που αγαπά, το μυαλό που σκέφτεται, το στόμα που φιλά γλυκά. Να είσαι ή φωλιά για τα πουλιά που ακόμα δεν γεννήθηκαν, να είσαι ή τροφή γι’ αυτούς που ακόμα δεν πείνασαν. Να είσαι ή αγκαλιά για όσους αγαπάς.  * * * Η Αλιέ Πεμπέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρόδο. Είναι […]

Να πονάει το κορμί σου, να μην μπορείς να σταθείς στα πόδια σου και να νομίζεις πως θα σπάσει το κεφάλι σου. Ναι είναι πόνος! Να πονάει η ψυχή σού; να μην μπορείς να βρεις γιατρειά; να μην μπορείς να χωρέσεις πουθενά; Αυτό, τι πόνος είναι; Να είσαι μόνος μέσα στο πλήθος, να είσαι μόνος […]

Ένα μετρό πιο πέρα στεκόταν ή ψυχή μου, τρύπια μπαλωμένη μα πάντα καθαρή Γύρω μου θολά πρόσωπα με τεράστια χέρια και μεγάλο στόμα. Δίπλα μου λίγοι και ίσως κάνεις, πήρα βαθιά ανάσα στη στροφή “είπα”…Στη στροφή αλλάζουν όλα.   ◊   Η Αλιέ Πεμπέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρόδο. Είναι νοσηλεύτρια χειρουργείου στο Γενικό Νοσοκομείο […]

Να αγαπάς και να νοιάζεσαι, να ξέρεις να μοιράζεσαι, να πονάς, να νιώθεις, να ακούς πριν μιλήσεις, να βλέπεις πριν δεις, να δίνεις πριν ζητήσεις, να δίνεις για να μπορείς να πάρεις, να βάζεις δύναμη κι ας μην χρειαστεί, να κλαις χωρίς να πονέσεις, να σκέφτεσαι, να γίνεσαι το τέρμα για να φτάσεις,  να μην […]

Πένθος φίλε μου! Πένθος, για όσους έφυγαν, για τις ψυχές που αγαπήσαμε και λείπουν, για σένα που έμεινες. Πένθος, για τις στιγμές που έφυγαν, για τα όνειρα σου που δεν πραγματοποίησες, για τις μέρες που δεν γέλασες στιγμή, για τις Κυριακές που δεν χάρηκες, για τις νύχτες που δεν μέθυσες, για τα βράδια που αποκοιμήθηκες […]

Οι φωτιές που καίνε μέσα σου, φουντώνουν επιθυμίες η καίνε αναμνήσεις και αισθήματα. Εσύ κρατάς το λάδι και ρίχνεις όπου επιθυμείς, ανάβεις όσα θες αλλά οι σπίθες τους ζωντανεύουν όλα όσα θες να ξεχάσεις. Με αυτά δυνάμωσες και έγινες εσύ, άλλαξες και έγινες το τώρα, δύναμη γίνονται και ζεις με πάθος όλα όσα επέλεξες να […]

Η φίλη μου, αυτή που με κάνει να νιώθω εγώ. Αυτή που με βγάζει από τα ρούχα μου, αυτή που συγχωρώ και με καταλαβαίνει. Που κάνω λάθη και τα αναγνωρίζει, που θυμώνει και με συγχωρεί. Εκείνη που με κάνει  να λέω όσα νιώθω, όπως τα νιώθω ακόμα και αν είναι λάθος. Που ξέρει τις αδυναμίες  […]

Ποιος είπε να κανείς όνειρα είναι κακό και εκείνος πρώτος έκανε τα πιο μεγάλα λίγα από τα δικά σου και λίγα από τα δικά μου κάποιος που δεν άφησε εμάς να νιώσουμε το δροσερό αέρα της πραγμάτωσης στο πετσί μας. Πέρασαν τα χρόνια δεν είσαι πια παιδί, μεγάλωσες όπως δεν ήθελες χαρίζοντας τα νιάτα σου […]

Σε μια βιτρίνα γεμάτη λαμπερά πετράδια στάθηκε και κοίταζε εκείνο το πράσινο σμαραγδί, ένα τόσο δα μικρό πετραδάκι κρεμασμένο σε μαύρο λουρί, απλό και όμορφο, σαν τα βότσαλα της θάλασσας. Ήθελε να το πάρει στα χέρια της, να το μυρίσει. Της θύμισε πολύ τα παιδικά της χρόνια, τότε που ξυπόλητη και ανέμελη έπαιζε στην παραλία […]