Φώναξε αὐτόν πού στρίβει τά μεγάλα ποῦρα, Τον μυώδη, καί βάλ’ τον νά χτυπήσει Στίς κοῦπες τῆς κουζίνας ἀφροδισιακές κρέμες. Ἄσε τίς πόρνες νά σουλατσάρουν μέ τά φουστάνια Πού συνηθίζουν νά φοροῦν, καί τ’ αγόρια Νά φέρουν λουλούδια τυλιγμένα σέ παλιές ἐφημερίδες. Ἄς εἶναι τό εἶναι τό φινάλε τοῦ φαίνεσθαι. Ὁ μόνος αὐτοκράτορας εἶναι […]
Άγρα
Michel Foucault | Ο ωραίος κίνδυνος
C.B. : Σκέφτομαι εδώ ποιά είναι ίσως η σχέση με τον θάνατο για έναν συγγραφέα σαν τον Genet. Όταν γράφει για τον λαό των νεκρών, όταν θέλει να εμψυχώσει το θέατρο του θανάτου, να διακονήσει αυτό το θέατρο της σκιάς, τοποθετείται εκούσια από την άλλη πλευρά, στην ανάποδη του δικού μας κόσμου, συγχρόνως για να […]
Nuccio Ordine | Η Χρησιμότητα του Άχρηστου
Υπάρχουν δύο είδη χρησιμότητες, αλλά το νόημα αυτής της λέξης είναι σχετικό. Ο,τι είναι χρήσιμο για τον μεν δεν είναι χρήσιμο για τον δε. Είστε υποδηματοποιός και είμαι ποιητής. – Για μένα χρήσιμο είναι ο πρώτος μου στίχος να ομοιοκαταληκτεί με τον δεύτερο. – Ένα λεξικό ομοιοκαταληξίας για μένα είναι υψίστης χρησιμότητας. Σ’ εσάς, για […]
Georges Bataille | Το γαλάζιο του ουρανού
Επιστρέφοντας, αφού είχαμε πια προσπεράσει το κοιμητήριο, οι δρόμοι της μικρής πόλης ήταν έρημοι. Διασχίσαμε μια συνοικία με χαμηλά και παλιά σπίτια, ανάμεσα σε κήπους. Πέρασε ένα αγοράκι ͘κοίταξε έκπληκτο την Ντέρτυ. Η Ντέρτυ μου θύμισε τους στρατιώτες που πολεμούσαν στα λασπωμένα χαρακώματα, αλλά βιαζόμουν να βρεθώ μαζί της σε ένα ζεστό δωμάτιο και να […]