“έργο που δεν βρήκε ποτέ στεριά” [Άδειο δωμάτιο σπιτιού. Δεν υπάρχει τίποτε, έξω από ένα ξύλινο τραπέζι και δυο παράταιρες καρέκλες. Δυο άνθρωποι μονάχα το κατοικούν. Ο Λίο και η Μπλου, όχι πάνω από τριάντα χρονών, εκείνη ντυμένη χειμωνιάτικα, εκείνος διαλυμένος, μια υδατογραφία που δεν μπόρεσε. Όλα δείχνουν πως κάποτε ο Λίο και η […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Η νύχτα του Λούσια
Έτσι για το ονόρε που λένε, από φέτος και κάθε τόσο από το γαλάζιο στενό θα περνούν, λέει άνθρωποι που αγάπησα δίχως ποτέ να τους γνωρίσω. Άνθρωποι που έχουν τώρα πια τις συνήθειες των πουλιών και πετούν σε τόπους αλαργινούς. Άνθρωποι, σαν τον Νίκο Χουλιαρά, ποιητές που απομείνανε σαν κάτι μεγαλύτερο από έναν ψίθυρο και […]
Απόστολος Θηβαίος | Ένα άλλο μάρμαρο
Μια ιστορία εμπνευσμένη από τον Ευγένιο Σπαθάρη και την τέχνη του που άκμασε μες στις ζωές μας, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια. Στις 2 του Γενάρη ο Σπαθάρης γεννιέται στην Κηφισιά, το μακρινό 1924. Μα να που τα χρόνια περνούν και αυτός ο αιώνια νέος καλλιτέχνης μπορεί να καυχιέται ότι πάτησε, λέει, τα εκατό χρόνια. Αγγίζοντας τις […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο φαροφύλακας Έρικ Σέλντον και άλλες ιστορίες
Μια ιστορία βασισμένη στο ποίημα αφήγηση της Μαρίας Λαϊνά που γλίστρησε μια νύχτα σαν και αυτήν «με του κήπου την παγόδα» […Αλλιώς τα ‘χα σχεδιάσει και είχα σκοπό να συγυρίσω ετούτο το στενό, τώρα που ο χρόνος τελειώνει. Μα υπάρχουν πράγματα που μας προλαβαίνουν, που αλλάζουν τη ροή των πραγμάτων και αλλάζουν τα πλάνα μας. […]
Απόστολος Θηβαίος | Βυθισμένα
Μια ιστορία θαλασσινή, με έναν αλλόκοτο γαλάζιο ουρανό, γεμάτη καταιγίδες και ριπές ανέμου. «Αν υπάρχει Θεός εκεί έξω, ας μου χαρίσει ακόμη λίγη ώρα. Δεν ζητώ πολλά, έτσι δεν είναι;» Και το καρυδότσουφλο πότε εδώ και πότε εκεί, παίζοντας με την πυξίδα του απάνω στις κορφές των κυμάτων. Το Οδησσός ΙΙ είχε ξεκινήσει από […]
Απόστολος Θηβαίος | Γαλάζια τέμπερα
Χριστουγεννιάτικη ιστορία με ευτυχές – ποιος το ξέρει άραγε αν είναι έτσι; – τέλος Χαιρετήθηκε με τους φίλους, λιγότερο εγκάρδια φυσικά, με τους απλούς γνωστούς. Τον φαρμακοποιό, τον ιδιοκτήτη του καθαριστηρίου που τόσα χρόνια καθαρίζει τα άπλυτα του, τον μανάβη που δεν τον συμπαθεί και πολύ και τέλος τον λαχειοπώλη. Με αυτόν τους συνδέει μια […]
Απόστολος Θηβαίος | Βιβλία καθρέφτες ή αλλιώς, Στο μεταξύ μας, κύριε Κακίση
Σημείωμα για το μικρό εγχειρίδιο του Σωτήρη Κακίση με λίγες σταράτες κουβέντες «Για την ποίηση» και φιλοξενούμενους τους Γιάννη Βαρβέρη, Γιώργο Μαρκόπουλο και Γιώργο Χρονά από τις εκδόσεις Ερατώ. Πίσω από το χαρτόνι το σκληρό εξώφυλλο της έκδοσης που φέρει απόχρωση γαλάζια βαθιά, βαθύτατη Τι ζητάνε εκεί ανάμεσα οι λευκές σελίδες, δεν το έμαθα […]
Απόστολος Θηβαίος | Το ζεύγος Ρότζερς
για να μάθει κανείς την αγάπη, κυρία Ρότζερς θα πρέπει να διδαχτεί όλες του κόσμου τις αιωνιότητες. Τότε, είπε ο ποιητής, αποκαλύπτεται τάχα, η ομορφιά που μας διαφεύγει Οι δυο τους στέκουν ακίνητοι μες στην γιορτινή πολυκοσμία. Είναι δυο αδειανά παλτά, έτσι όπως περιμένουν, άγνωστο τι, στην άκρη του δρόμου. Δεν μιλούν, μονάχα κοιτούν […]
Απόστολος Θηβαίος | Τίποτε που θα πρόσεχες
[…σαν κλάμα μακριά από παραλία…] Ντος Πάσος Άνοιξε με τα κλειδιά που είχε χάσει. Τώρα κάνανε για όλες τις πόρτες. Πρώτα η μυρωδιά και η καπελιέρα με τα βιβλία που δεν διαβάζει κανείς πια. Προχώρησε στην κουζίνα, τα βρήκε όλα ίδια. Μόνο τα πορτραίτα λείπανε, εκεί και το ραδιόφωνο, εκεί ένα χαρτί με δυο […]
Απόστολος Θηβαίος | Αντίο Κοραλία
για εκείνους που όλα τα χάσανε «Η Κοραλία», οι άλλοι σάστισαν σαν χαμήλωσε τα μάτια του. Οι παρέες που ήταν σκόρπιες και γελούσαν μεταξύ τους συγκεντρώθηκαν γύρω από τον φίλο. Είχε χλωμό το πρόσωπό του και αν η λύπη είχε μορφή θα ήταν η δική του. Επειδή καμιά φορά τα πράγματα αντλούν τις μορφές τους […]