Απόστολος Θηβαίος

Μια γοητεία ιμερική “η πόλις” Α. Εμπειρίκος     ιστορίες από το ωραίο έπος των παιδιών   Ποιος είναι εκεί; Όχι, όχι, κανείς, τίποτε. Μόνον δυο ταξιδιώτισσες, τίποτε άλλο. Έπειτα ακούστηκε ο πάταγος που κάνει η καρδιά όταν σκιρτάει και οι έρωτες ξύπνησαν. Ο Λι πληρώνει για τα κορίτσια του. Πρόκειται για τα καλύτερα της […]

Φρίουλι, 1975, ρημαγμένα σπίτια και σκόνη στα έπιπλα    Για την αγαπημένη Κάρεν Στόουν,ιέρεια της οδού Κυψέλης, μες στην καρδιά των πιο μυθικών καλοκαιριών μας που αντέχουν. Που αντέχουν.   Η Κάρεν είχε ξαναδεί αυτό τ΄αγόρι στο φημισμένο μουσείο του Τέξας. Η Κάρεν αγαπά πολύ τα όμορφα αγόρια και έχει γνωρίσει κάμποσα από αυτά στην […]

Παύλος από τα τραγούδια ως την ζωή    Η Βικτώρια διαθέτει τις διαστάσεις της υδρογείου. Αυτή η ξεχωριστή πόλη μες στην πόλη, συντρίμια εδώ και χρόνια, μαγαζιά φλίπερ, στοιχήματα, πράσινοι τοίχοι, πράσινοι τοίχοι, ατμόσφαιρα ουρητήριου, σκληρές, πέτρινες βροχές, φυλές, κλειστοί κώδικες, χούλιγκανς, όχι ποτέ την Κυριακή, η Βικτώρια είναι παλιά πόρνη, ξέρει με τα κόλπα […]

Η RCA Victor καλωσορίζει το σπάνιο ταλέντο του Μ.Γ.   Κύριε, κύριε, δέκα σεντς, κύριε! Δεν έχετε δει πιο υποτιμητικό και απαξιωτικό βλέμμα από αυτό του τύπου στην λεωφόρο. Αυτό στάθηκε η αφορμή, ο λόγος που λένε. Γύρεψα δουλειά, μεταφέροντας αναψυκτικά από γειτονιά σε γειτονιά μ’ ένα διαλυμένο τρίκυκλο ποδήλατο, αρκετά βαρύ. Καμιά φορά σταματούσα […]

Ο Καίσαρας είναι νεκρός. Ζήτω τα χιλιάδες αγόρια που κατοικούν στον σταθμό σε χαρτονένια σπίτια, ζήτω. Ζήτω οι χιλιάδες αυτοκράτορες γυμνοί από μανδύες και θρόνους, στο έλεος του καινούριου αιώνα. Ζήτω σ’ εκείνους που περνούν μεθυσμένοι με μαγιάτικα στεφάνια, ζήτω σ’ όσους  κοιμούνται στην σκιά των καιρών, χιλιάδες χρόνια ήρωες στα πανό που γράφεται η […]

Οι ζωές των απλών ανθρώπων. Τι απόλαυση, τι θαύμα! Μα τι συγκρίνεται με αυτήν την αλλοπρόσαλλη ποικιλία των βιογραφιών εκεί έξω. Όσες σώζονται, δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο όσα τραγικά και εκπληκτικά συμβαίνουν στην διάρκεια αυτής της τυχαίας συνόδου. Η ζωή βράζει κάτω στα χαμηλά στρώματα, ξέρετε, γεννώντας απίθανες περιπτώσεις. Τ’ αποσπάσματα που ακολουθούν, απομεινάρια […]

Ο Άρνολντ είναι δυνατός σαν μουλάρι. Τα πρωινά κουβαλά καφάσια φρούτα, ραγίζει τα δεμάτια και άλλα πολλά που είναι για να τον θαυμάζεις. Έπειτα βαδίζει μεγάλες δρασκελιές ως τον κάμπο. Καλημέρα κύριε Κουρμπέ, όμως ο Άρνολντ δεν καταλαβαίνει λέξη απ’ όλα αυτά. Ο νους του είναι στ’ αερικό, την γλυκιά φιλενάδα του που δείχνει να […]

[suoni della notte] Πώς αλλιώς μπορούσε, Πώς αλλιώς μπορούσε να ‘ ναι από μια κραυγή σπαρακτική, από μια φωνή που ξέρει καλά πως απάντηση δεν πρέπει ποτέ πια να προσμένει. Πώς θα ΄χαν αλλιώς σημασίες όλοι αυτοί οι κίνδυνοι τις νύχτες όλες αυτές οι προσευχές, πες μου   [Φεϊντουνό] Ο Φεϊντουνό  αγαπά τις νύχτες από […]

Σύνοψη Ιερή του βίου του Αθανασίου Διάκου που επλήγη καταμεσίς του έαρος   Αργά την νύχτα πέρασε στους κόλπους της επονομαζόμενης και αστικής μυθολογίας. Πάει να πει ξέκοψε απ’ ανθρώπους και πράγματα, μεταμορφώθηκε σε φάντασμα που θρέφει τις ψυχές. Τον δρόμο παίρνει που βγάζει βαθιά στις ντάπιες του καιρού. Και δεν μιλά, δεν μιλά. Ακούν […]