Μικρό, δειλό σημείωμα για τον Μένη Κουμανταρέα με αφορμή το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως είναι “Η μέρα για τα γραπτά και η νύχτα για τα σώματα” […στα ηχεία η Αλέκα Κανελλίδου και ο Σπύρος Βλασσόπουλος στη μετάφραση της Σαπφούς, διά χειρός Σωτήρη Κακίση. “Ανακτόρια”…] Κυκλοφορούν σε κοραλένια μπαρ, χλομοί και όμορφοι, όμως μόνοι. Η γενιά […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Stoffgericht
[…καμιά φορά, για να αντέξω την μοναξιά μου και αυτό το επίμονο γαλάζιο χρώμα που πέφτει πριν το χάραμα σε όλες ανεξαιρέτως τις πολιτείες του κόσμου, σκαρώνω ιστορίες. Αυτή τη φορά τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε ένα υφασματάδικο, κάπου στ’Ανόβερο του παλιού καιρού. Τα ονόματα δεν είναι αληθινά, μα η ιστορία ίσως και να’χει συμβεί. […]
Μια επικίνδυνη καταιγίδα
[…στα ηχεία μουσικές από το φιλμ Αμελί. Θέλουν και τα παραμύθια τη μουσική τους, βλέπετε…] Δούλευε επάνω στο θέμα των ξύλων. Ω, μην φανταστείτε τίποτε καλλιτεχνικό, μόνο που’πρεπε να κόψει μερικά ξύλα, να τα ‘χει έτοιμα για τη φωτιά. Στις ειδήσεις κάνουν λόγο για μια τρομερή κακοκαιρία. Δεν έχει όνομα ακόμη αλλά προμηνύεται στ’αλήθεια […]
Απόστολος Θηβαίος | Πορτοκαλόπιτα
Έργο θεατρικό με μια γεύση γνώριμη, μια σταγόνα από άγριο σιρόπι πάνω σε τούτη εδώ την εποχή (Γραφικό καφενεδάκι, από εκείνα τα λιγοστά που ‘χουν απομείνει κάπου στο κέντρο της πολιτείας, στην οδό Φειδίου, ίσως και αλλού. Στην σκηνή το κοινό θαυμάζει τα μεταλλικά τα τραπεζάκια με τα γυρίσματα στα ποδάρια τους. Είναι μεσημέρι και […]
Στο Κόνιερς, καρδιά μου
παραλλαγή σε γνώριμο θέμα […στα ηχεία o Ryuichi Sakamoto. Καλά Χριστούγεννα κύριε Λόρενς…] Το κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν μένει πια εδώ. Κοιτάζει στον καθρέφτη, για την τελευταία ελπίδα. Όπως στα παραμύθια το γυαλί λέει πάντα αλήθεια. Ξεπλυμένο ροδόνερο το φουστάνι του και η παγωνιά εκεί, τόσα χρόνια μετά. Νιώθω πως ασφυκτιά πνιγμένη μες στην […]
Απόστολος Θηβαίος | Σκέτη Προδοσία
Ρενάτα Ήταν Κυριακή, παραμονές Χριστουγέννων, πλάκωνε ο κόσμος από κάθε γωνιά. Ζωντάνευε η πολιτεία, αναβόσβηναν οι καρδιές σαν τα λαμπιόνια μου που φέγγουν πάνω εδώ καθώς σας γράφω. Καλό και ευλογημένο το χωριουδάκι το σκεβρωμένο από την θαλασσινή την αύρα. Το τελευταίο σπίτι ακουμπούσε πάνω στο μύτη της ξηράς και από εκεί και πέρα ξανοιγόταν […]
Δεικηλιστής ή αλλιώς πρόσωπο ενεργούν
Φυγάς θεόθεν ο άνθρωπος και αλήτης […στο μουσικό φόντο, “Τ’όνειρο” της Σαπφούς σε μουσική του Σπύρου Βλασσόπουλου. Τους στίχους μεταφράζει ο Σωτήρης Κακίσης…] Θελήσαμε να κάνουμε αγριότερη την τραγωδία, δεν μας αρκούσε. Θελήσαμε να την προσαρμόσουμε στα θυελλώδη μας ένστικτα, μας φαινόταν πολύ γλυκανάλατη, κάπως μετριοπαθής για να συνομιλήσει με τη βία της […]
Απόστολος Θηβαίος | Κόκκινος Κήπος
[…παλεύοντας με τ’άδειο γύρω…] Είναι σωτήριο που οι άνθρωποι δεν μιλούν στα ιατρεία, τα λεωφορεία, τους προθαλάμους, γράφει ο Γκανάς από ένα σύννεφο πια, πιο κοντινός από ποτέ. Έτσι ήταν και για τον Σπιτς. Επειδή αν τάχα έκανε να μιλήσει, να πει για τη μοναξιά του θα γινόταν ποταμός και θα έπνιγε τον κόσμο ολόκληρο. […]
27 άνθρωποι
Φερνάντο Πεσόα 1888 – 1935 […διαλυμένος από το ποτό, πριν συμπληρώσει πέντε δεκαετίες ζωής, ο Φερνάντο Πεσόα, ο μεγάλος ετερώνυμος του λογοτεχνικού αιώνα, αλλάζει για πάντα πρόσωπο σαν σήμερα, στα 1935. Στα ηχεία το “Dust it off”…] Καλημέριζε τους ανθρώπους της αγοράς. Τους είχε συνηθίσει και εκείνοι το ίδιο, έτσι που ξεπρόβαλλε κάθε φορά μες […]
Απόστολος Θηβαίος | Θύμα του φωτισμού
Διήγημα “Κύριε Χάρις, κύριε Χάρις!”. Μάταια, όλα μάταια. Όσο και αν έτρεξε το παιδί της ηλεκτρικής εταιρίας δεν κατέστη δυνατό να προλάβει τον κύριο Χάρις. Του μένανε ακόμη δυο ώρες ώσπου να κλείσουν τα εμπορικά καταστήματα και ήταν αποφασισμένος να δώσει μια λύση στην ιστορία. Μα επιτρέψτε μου να σας πω για τον κύριο Χάρις, […]