Απόστολος Θηβαίος

  Με ιδιότητες αμιγούς αγωνιστή    Ο Άντι χρειάζεται κάτι να ξεχαστεί. Ο Άντι έχει την συνήθεια αυτή εδώ και αρκετά χρόνια. Στο υπερυψωμένο διαμερισματάκι του ταξιδεύει συχνά πάνω από τα εργαστήρια της πόλης. Σπουδαίες τραγωδίες να ξέρετε πως παίζονται στα σκαρφαλωμένα σπίτια τις νύχτες. Ακόμη, πρέπει να σας ότι ο Άντι διαθέτει το θειαφένιο […]

    Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη. Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ΄ είδες, Πούσι, Ν. Καββαδίας   Από το βιβλίο των βυθισμένων καραβιών   Ο κύριος Α., διάσημος για τους καλούς του τρόπους και τις συναρπαστικές ιστορίες του, εμφανίσθηκε στο αναψυκτήριο περί τις πέντε το απόγευμα. Είχε σημειώσει σοβαρή καθυστέρηση και […]

[«Κτισθείς κατά Θεόν, Εν δικαιοσύνη και Οσιότητι της αληθείας.» Έτσι έζησε, έγραψε και πέθανε ο Αλ. Παπαδιαμάντης Υπομένοντας Την ζωή και τα ρίσκα της Φυλάσσοντας την ιδέα της, Την πιο Ακατηγοριοποίητη]   Δραστική Ουσία Το φάρμακο Τζόναθαν θα κάνει όλη την δουλειά. Εσύ μονάχα θα πρέπει να υπομείνεις. Την θέα με το παράταιρο και λυπημένο […]

Τα αποσπάσματα που ακολουθούν αφήνουν πολλά ζητήματα αξεδιάλυτα. Ωστόσο, παραχωρούν στον αναγνώστη μια κάποια ιδέα για εκείνη την τρομερή εποχή που στοίχισε στην ανθρωπότητα την ελευθερία της. Τα αποσπάσματα μεταφέρθηκαν αυτούσια από ένα δερματόδετο βιβλίο με τίτλους και σύντομα σημειώματα. Παντού επαναλαμβάνεται το ωραίο και δισύλλαβο του έρωτα. Μπεά, Μπεά, διαβάζοντας το με τον διδακτικό […]

Βασισμένο στο πέταγμα της μαύρης πεταλούδας του μοναστηριού του Πόρου, στην γεωμετρία ενός σπάνιου φαινομένου που επαναλαμβάνεται το μήνα Αύγουστο. Μα τούτα είναι γνωστά πράγματα και αν δεν αναπλάσουν κάτι από την φαντασία μας, τότε για πάντα νεκρά θα λήξουν ως μέσα στην συνείδησή μας. Οι κούκλες της γειτονιάς το είπαν καθαρά. Αυτές ξέρουν και […]

Για εκείνους Που χάθηκαν απόψε Και δεν θα γυρίσουν Επειδή ερωτεύτηκαν Ένα πράγμα παράξενο πολύ, Σαν το στερέωμα       Καλωσόρισμα – Το βορινό δωμάτιο – Οι κήποι Το μουσείο αυτό συνιστά μια υπόθεση αυστηρώς προσωπική. Το κόστος του εισιτηρίου κρίνεται υψηλό, το αναγνωρίζω. Όμως εντός αυτών των ποιημάτων που συστεγάζονται στηρίχθηκε η ακεραιότητα […]

Κάθε τόσο η πομπή σταματούσε ο άνεμος τους παράδερνε ακουγόταν μονάχα η σπασμένη καρδιά και τίποτε     Οι κούκλες κομμωτηρίου δεν έχουν τίποτε να πουν. Σιωπούν με ένα παγωμένο βλέμμα και μερικές ρυτίδες που μοιάζουν χαρακιές ή απλώς γρατζουνιές της νύχτας. Η λεωφόρος ξεκουράζεται, κάτι λίγοι περαστικοί και ήχοι σαξοφώνου. Ο καλός του φίλος […]

Άσεμνοι οικήτορες Εισέβαλαν στα έρημα σπίτια Άρπαξαν ότι μπορούσαν, Κυρίως ζωές. Έτσι γράφεται Η ιστορία   Μια ιστορία από Τα μεσάνυχτα Των αιώνων   Η Σάρα θυμίζει περισσότερο σαπισμένο, θαλάσσιο ξύλο.  Η ανθρώπινη υπόστασή της έχει χαθεί εδώ και χρόνια. Για τους κατοίκους της περιοχής η Σάρα ενσαρκώνει κάτι ανάλογο με τα δέντρα και τα […]

Η εξάντληση συνιστά μια πράξη άφταστα λυρική      Για τα παιδιά από το Ρήγιο που έπεσαν μες στις σελίδες της ιστορίας   Το πρωινό ήταν ωραίο και ο καιρός εξαίσιος πρώτη φορά έπειτα από τόσα και τόσα χρόνια. Κάπως παράξενες οι συνθήκες εκεί έξω, κάπως παράταιρος και ακατηγοριοποίητος αυτός ο κόσμος που συχνάζει στους […]

Μες στην ηγεμονία Της Τέχνης της Τσαρούχης   Πλησίαζε το τέλος όλων των καλοκαιριών του κόσμου.  Οι ωραίες νύχτες και οι δρόμοι του φεγγαριού, όλα δίχως εξαίρεση χάνονταν. Η φωνή του είχε κιόλας σπάσει,  μια αφάνταστη αρκαδική εποχή, δίχως χρόνια, τους κύκλωνε.  [Κατερίνα πότε θα έρθεις; Ήσουν τραγούδι θυμάσαι; Ώσπου έκλαψες και όλα έγιναν ανθρώπινα. […]