Την ώρα που παίζεται η τιμή του βαρελιού Μπρεντ, να ξέρεις πως κάποιος, εκεί έξω, ερωτεύεται από την αρχή και ονειρεύεται από την αρχή, Ένα ζεστό πρωινό, με αυγά, ψωμί, σκουριά και ραδιοφωνικά νέα της πόλης από τα χείλη της Άλμπα στις εννιά και τέταρτο. Ακριβώς. Εδώ τα καφενεία είναι κατάμεστα. Λυπάμαι κύριε, θα […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Γυαλωμένο ύφασμα
Ιστορία στηριγμένη Στην βαθιά πεποίθηση Και τους ψιθύρους Που καθώς λένε Ανταλλάσσουν Οι ποιητές Σαν σπάσει Η φωνή τους Σε χιλιάδες άλλες Μακριά που είναι φλέβα της ζωής. Να δεις, με πόσους τρόπους φθάνουν τα τραγούδια. Μια πέτρα σηκώνεις, μια πόρτα ανοίγεις, ένα χέρι σφίγγεις. Δυο χείλη παγώνουν και η σκουριά σαλεύει. Αν δεν […]
Απόστολος Θηβαίος | Revolution
Το τοπίο της καταστροφής Φαντάζει για πάντα Μικρό ρίγος Μεταπολιτευτικό Θεατρικό έργο [Σκηνικό έρημου, παρατημένου στενού μες στην καρδιά της πόλης. Δεξιά και αριστερά συγκεντρωμένα πρόχειρα ξύλα, παλιοσίδερα, ανεπιθύμητες αντίκες, πινακίδες, χαρτόκουτα. Στο στενό επικρατεί απόλυτη ησυχία, τόση ώστε όταν κάποιος διαβάτης περάσει με γρήγορο βήμα, αυτά ακριβώς τα χνάρια με τον θόρυβό […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο κύριος Νίκος αγρυπνά
Bis vivit Το έλεος των στίχων Του Νίκου Γκάτσου Το περίπτερο του κήπου ήταν φτιαγμένο σε στυλ προβενσάλ. Είχε μια ξύλινη σκεπή από ώριμη ξυλεία και το έπνιγαν χιλιάδες άνθη, από εκείνα που σώζονται μες στις σελίδες της βοτανολογίας με ένα όνομα εγγύτερο στην λησμονιά. Οι παρευρισκόμενοι, όλοι διάφανοι, με απλανή βλέμματα ξεδιψούσαν με το […]
Απόστολος Θηβαίος | Λυπητερές Φιλολογίες
Ι. Των ονείρων ο Τρόμος Απόσπασμα από τις Εξομολογήσεις ενός Οπιομανούς […Καιρός λοιπόν, να περάσω σε εκείνο που συνιστά το ουσιώδες των εξομολογήσεών μου. Αυτό το είδος της ιστορίας που εκτυλίσσεται μες στα όνειρά μου, αυτές τις ανεξάντλητες πηγές της πιο πληγωμένης απαντοχής. Μα πριν από αυτό, θα ήθελα να ενημερώσω τον αναγνώστη πως […]
Απόστολος Θηβαίος | Του σώματος η μνήμη, μιας Κυριακής η συννεφιά
Τούτο το κείμενο βασίστηκε στην παράξενη Σύμπτωση που συνοδεύει τις ζωές δυο κορυφαίων Ελλήνων, του Κωνσταντίνου Καβάφη και του Βασίλη Τσιτσάνη. Βλέπετε, οι δυο τους ανήκουν σε εκείνη Την σπάνια τάξη των ανθρώπων Που χάθηκαν την ίδια με την γέννησή τους μέρα. Τούτο το στοιχείο τους καθιστά πρόσθετα ιδιαίτερους, Κάτι σαν σύμβολα και λόφους ιερατικούς […]
Απόστολος Θηβαίος | Ποιος χρειάζεται τον Δον Κιχώτη;
Απόσπασμα από το Περιοδικό Σέλτον Που σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μεταφράζεται Ο κύριος Α. χαμογέλασε από το κρεβάτι του πλάι στο παράθυρο. Κατοικεί ένα από εκείνα τα κυκλώπεια, ισπανικά κτίρια με τα αμέτρητα, μικρά παράθυρα. Η ιστορία του απέκτησε φήμη, καθώς στο μπαλκόνι του σπιτιού του στην Μαδρίτη υπάρχει εδώ και χρόνια, […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο Άμλετ που μετανιώνει
Ο Ιούδας συνιστά Ένα είδος Άμλετ Σκηνή και πρόσωπο Που καθένας μας Αναγνωρίζει κάποτε Εντός του Εγχειρίδιο ενός εύψυχου Και Γενναίου εαυτού Στον τοίχο της τραπεζαρίας του μοναστηριού της Santa Maria De la Grazzie, κάπως κατεστραμμένος από τα χρόνια στέκει ο πίνακας του Λεονάρντο. Αυτός ο Μυστικός Δείπνος που φιλοτεχνήθηκε από τον σπουδαίο […]
Απόστολος Θηβαίος | Στράνι ή αλλιώς, Μορφίνη Για να ξεχάσουμε
[…Ανάβεις την λάμπα Και ευθύς έρχονται πλάι σου Όλοι οι μεγάλοι πρόγονοί σου…], Εκείνοι που πάντα φεύγουν Και ποτέ «Ορισμένες εποχές ονομάστηκαν ιδιοφυείς και έτσι καταχωρήθηκαν μες στο χαώδες βιβλίο της ιστορίας. Αυτές οι εποχές εκτέλεσαν τον στόχο των κοινωνιών τους με τον μέγιστο βαθμό επιτυχίας, προχωρώντας σε πρωτοπορίες που ως τότε παρέμεναν […]
Απόστολος Θηβαίος | The Eternonaut
[…Ο εγγονός του HGO Γεννήθηκε υπό κράτηση. Η Ε. Σάντσεζ, χήρα του Oesterheld Μεγάλωσε τον Μάρτιν Σαν αληθινή του μητέρα. Η ζωή εφευρίσκει Θαυμάσιους τρόπους Να εναντιώνεται Στην μοίρα, Δεν νομίζετε;…] […Στα γαλάζια στενά της πόλης, εκεί που μπορεί στα αλήθεια η σιγαλιά να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό, έτσι ρομαντικά, […]