Απόστολος Θηβαίος

[…η περιστροφική σκηνή Αποσύρθηκε λίγο μετά Την εγκατάστασή της. Είπαν, πως παραμόρφωνε Φριχτά Το κοινό και το κύριο Μιας ολόκληρης βιογραφίας…]   Κωμωδία, ονομάζεται ο τρόπος, η μέθοδος, της του παντός διοικήσεως   Το θέατρο διέθετε μια μακριά σκηνή με φάρδος πάνω από πέντε μέτρα. Στο βάθος κρεμόταν ένα πανώ με αρκαδικά τοπία που σαν […]

[…Είχε συμβεί και παλιότερα. Όταν το λοιπόν, Τον επισκέφτηκαν Για να του αποδώσουν Τις τιμές, Βρήκαν τα ρούχα του πεταμένα Στο πάτωμα. Δεν έδωσαν σημασία και Απερίσπαστοι έχτισαν Το μνημείο του ποιητή…]   Τώρα το ξέρω, πως είναι μάταιο να κυνηγά κανείς την πρωτοτυπία, τον εύκολο στόχο δεν έχει νόημα να επιδιώκει κανείς.  Η εποχή […]

Η Λυσιστράτη με ένα ποίημα    […Άπασαι αι επί του τείχους γυναίκες και η Μυρρίνη κρύπτονται…]   Ωδή στα ανυπόταχτα κορίτσια Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος στάθηκε η αφορμή για το τέλος του αρχαίου, ελληνικού πολιτισμού. Η σφοδρή διαμάχη των πόλεων κρατών, στο πλευρό της Αθήνας και την Σπάρτης, στοίχισε σε εκείνη την Ελλάδα το τέλος μιας […]

[…κάποιοι Το λένε αγάπη, Άλλοι βυθό…] Από το δελτίο των συμβάντων Και Τα χλομά νερά   Θα ΄ταν ένα δάσος βραδιασμένο, ένας μικρός κυκλώνας εκείνο που για πάντα τον κέρδισε. Ή θα ήταν τα ποιήματα που πάντα νικούν στο τέλος, που κάνουν δικό τους τον κόσμο με ένα νεύμα και ένα φαινόμενο φυσικό. Πάντως εκείνοι […]

Απόψε οι φίλοι μου παίζουν πόλεμο. Χωρίζονται λέει σε μπουλούκια θεατρικά και μάχονται μεταξύ τους με λύσσα, με πείσμα παιδικό, δίνοντας ξανά ζωή σ΄άνεργα γεγονότα. Κάθε τόσο σταματούν και μετρούν τους σκοτωμένους, αρπάζουν λάφυρα, ξεκληρίζουν λεγεώνες, επιστρέφουν στην Πρέβεζα μες στο καλοκαίρι με την ανάμνηση των αγαλμάτων και την σημαία κάποιου εχθρού. Την θάλασσα και […]

Εις μνήμην Ιωάννη Βλαχογιάννη  ¥  Φάρσα εμπνευσμένη Από την ελαφρότητα Με την οποία Τα έθνη Ερεθίζονται   Εσωτερικό παλαιάς οικίας, σωσμένης με τον ειδικό χαρακτήρα της εποχής της.  Οι επισκέπτες ανεβαίνουν από μια σκάλα και έρχονται στο φως της σκηνής. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά, με αυτήν την εκστατική έκφραση όσων βρέθηκαν για μια στιγμή πλάι […]

Αφηγήσεις περαστικών καιρών Που σήμερα τόσο πολύ Διαψεύδονται, Σαν να έληξε εκείνη η πρώτη τους αλήθεια ¥ Μικρή ωδή στον εισαγγελέα Μπάουερ, γραμμένη με την πεποίθηση πως σε μερικούς από τους ανθρώπους εκεί έξω, ανατίθεται καμιά φορά μια παράξενη υποχρέωση, κάπως δυσανάλογη με την ανθρωπιά τους. Πρέπει, λέει να υπερασπιστούν με σθένος την θέση τους, […]

Ο μεγάλος περίπατος Αφήνει έξω Τον έρωτα των ηρώων Που ονόμασαν Τους πιο ταπεινούς Από τους δρόμους Της πατρίδας μου, Ο μεγάλος περίπατος Τσακίζει απόψε Την νοσταλγία μου   Πικρό παράπονο σε χρώμα bo rouge Και Φανταχτερό καναρινί   Βύρωνος, Βάκχου, Θρασύλλου, Βουλής, Ικαριέων, Κλεάνθους, Ελασίδων, Μυκάλης, Αγησιλάου, μικρή πλατεία Κουλούρη, πλατεία Καρύτση, Στρατονίκης. Δρόμοι […]

Ερωφίλη, Σαν να μιλούμε Για την δόξα Των πουλιών, Την πίκρα του ανεκπλήρωτου   Σπάθατε καπλαμά μου Γράμματα στην Ερωφίλη   Απόψε συνάντησα κάποια που της έμοιαζε πολύ και είχε την πίκρα όλου του κόσμου, χαραγμένη στο πρόσωπο. Βάδιζε ελαφρύτερα, μικρό σωστό πρωινό και ήταν ντυμένη παλλαϊκά και πλούσια. Είχε για την ακρίβεια κωδωνίσκους στην […]

Η μόδα Είναι μια Υπόθεση Συναρπαστική. Που κρατά για λίγο Και Αφήνει σημάδια   […Ήταν όλοι εκεί. Οι επίσημοι, οι δημοτικοί φορείς, οι άνθρωποι του πνεύματος. Όλοι στέκονταν μελετημένα σε μια σειρά, σε μια κακότροπη προσπάθεια να συγκρατήσουν το ελληνιστικό τους παρελθόν. Γελούσαν, λες και πίσω τους τακτοποιούσαν με τον πλέον επωφελή για το έθνος […]