Απόστολος Θηβαίος

[…Η Μαρία Κάλλας φαντάζει σήμερα Με μια μονοσήμαντη και Μνημειώδη, Μουσική χειρονομία…]   […Την είδαν να περιφέρεται στους δρόμους της Κολχίδας. Είχε στα χέρια της τον σκοτωμένο Μέρμερο, τα αφιερωματικά τραγούδια της πρώτης άνοιξης χαλούσαν τον κόσμο. Περνούσε από τις ντάπιες, τους προμαχώνες, γκρέμιζε τις αγορές. Παντού έλεγαν το όνομά της, ωραίοι νέοι σαν ίσκιοι […]

 […κάπου ψηλότερα Από τα χρώματα ενός τόξου Υπάρχει μια χώρα, Για αυτήν μιλούν τα  Νανουρίσματα…]   “Over the Rainbow” Μια μπαλάντα του  Χάρολντ Άρεν Με την αλησμόνητη φωνή Της Eva Cassidy, [1]Δανέζικο Παραμύθι Τρυφερή σκηνογραφία με Μια άνεργη ανταύγεια  ¥  […Ο Γιώργος Σαραντάρης τις είπε σκοτεινές. Και όμως οι γειτονιές μας διασχίζουν τον καιρό με […]

[…κρεμασμένο ανάμεσά μας Εκείνο το φοβερό Ή εσύ Ή εγώ…] Λίνα Κάσδαγλη   Πρώτη Πράξη, Μαουρίτσια  (Σκηνικό ηλιόλουστης μέρας κάπου στην Πλατεία των Όπλων της πόλης Σαντιάγο. Η Μαουρίτσια, με χείλη υγρά καμωμένα στα πρότυπα του Λεονάρντο, τριγυρνά μες στον χειμώνα της πόλης. Μοιάζει να τα έχει χαμένα, ωστόσο τα είκοσι της χρόνια λάμπουν όπως […]

[…έσερνε πίσω του Τρία μωρά παιδιά. Είπε πως ήταν Από αλλού φερμένος, Πως είχε δώσει Την υπόσχεσή του Στα ορφανά. Ζήτησε το αντίτιμο Και εμπιστευτικά Έβγαλε από την τσέπη του Ένα ολόχρυσο, αρχαίο ποτήρι Φτιαγμένο κάποτε Στο Βαφειό. Έτσι μας πλήρωσε Εκείνος ο ευσεβής…]     Μια σκιά λογοτεχνίας Πάνω από την ζωή   […Δέκα […]

[…η περιστροφική σκηνή Αποσύρθηκε λίγο μετά Την εγκατάστασή της. Είπαν, πως παραμόρφωνε Φριχτά Το κοινό και το κύριο Μιας ολόκληρης βιογραφίας…]   Κωμωδία, ονομάζεται ο τρόπος, η μέθοδος, της του παντός διοικήσεως   Το θέατρο διέθετε μια μακριά σκηνή με φάρδος πάνω από πέντε μέτρα. Στο βάθος κρεμόταν ένα πανώ με αρκαδικά τοπία που σαν […]

[…Είχε συμβεί και παλιότερα. Όταν το λοιπόν, Τον επισκέφτηκαν Για να του αποδώσουν Τις τιμές, Βρήκαν τα ρούχα του πεταμένα Στο πάτωμα. Δεν έδωσαν σημασία και Απερίσπαστοι έχτισαν Το μνημείο του ποιητή…]   Τώρα το ξέρω, πως είναι μάταιο να κυνηγά κανείς την πρωτοτυπία, τον εύκολο στόχο δεν έχει νόημα να επιδιώκει κανείς.  Η εποχή […]

Η Λυσιστράτη με ένα ποίημα    […Άπασαι αι επί του τείχους γυναίκες και η Μυρρίνη κρύπτονται…]   Ωδή στα ανυπόταχτα κορίτσια Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος στάθηκε η αφορμή για το τέλος του αρχαίου, ελληνικού πολιτισμού. Η σφοδρή διαμάχη των πόλεων κρατών, στο πλευρό της Αθήνας και την Σπάρτης, στοίχισε σε εκείνη την Ελλάδα το τέλος μιας […]

[…κάποιοι Το λένε αγάπη, Άλλοι βυθό…] Από το δελτίο των συμβάντων Και Τα χλομά νερά   Θα ΄ταν ένα δάσος βραδιασμένο, ένας μικρός κυκλώνας εκείνο που για πάντα τον κέρδισε. Ή θα ήταν τα ποιήματα που πάντα νικούν στο τέλος, που κάνουν δικό τους τον κόσμο με ένα νεύμα και ένα φαινόμενο φυσικό. Πάντως εκείνοι […]

Απόψε οι φίλοι μου παίζουν πόλεμο. Χωρίζονται λέει σε μπουλούκια θεατρικά και μάχονται μεταξύ τους με λύσσα, με πείσμα παιδικό, δίνοντας ξανά ζωή σ΄άνεργα γεγονότα. Κάθε τόσο σταματούν και μετρούν τους σκοτωμένους, αρπάζουν λάφυρα, ξεκληρίζουν λεγεώνες, επιστρέφουν στην Πρέβεζα μες στο καλοκαίρι με την ανάμνηση των αγαλμάτων και την σημαία κάποιου εχθρού. Την θάλασσα και […]

Εις μνήμην Ιωάννη Βλαχογιάννη  ¥  Φάρσα εμπνευσμένη Από την ελαφρότητα Με την οποία Τα έθνη Ερεθίζονται   Εσωτερικό παλαιάς οικίας, σωσμένης με τον ειδικό χαρακτήρα της εποχής της.  Οι επισκέπτες ανεβαίνουν από μια σκάλα και έρχονται στο φως της σκηνής. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά, με αυτήν την εκστατική έκφραση όσων βρέθηκαν για μια στιγμή πλάι […]