Απόστολος Θηβαίος

[..Είναι κάποια ώρα Που όλα τριγύρω Θέλουν να μιλήσουν..]   Διήγημα με απόλυτη αφοσίωση Στην έννοια του κλασικού   Κάτι παράξενο συνέβη στο γαλάζιο μου στενό. Κάτι που δεν συνηθίζεται, που συνιστά μια αλλόκοτη περίσταση δίχως προηγούμενο και αφορμή. Περί τις δέκα το βράδυ μια ακολουθία από οχήματα του εθνικού, αρχαιολογικού μουσείου στάθμευσε στην είσοδο […]

Εις το Βλαχολίβαδο, Κώμη Βλαχική, Στο βουνό Σιάπκα, Στην επαρχία Ελασσόνος. Εκεί που πρωτάκουσα Τα φοβερά εκκοκκιστήρια Να τραγουδούν.   Ιστορία βασισμένη Στο παραμύθι «Το κοριτσάκι Με τα σπίρτα» Του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Και τα δυο κορίτσια είναι θεοσεβούμενα. Βέβαια, τι νόμιζες; Στο καμαράκι τους έχουν ένα μικρό εικονοστάσι και την λαϊκότερη φωτογραφία της Παναγίας. […]

 […Η ιστορία του ξενοδοχείου Μορφεύς κυλά δίχως υπερβολές και ακραίες λεπτομέρειες. Η φήμη του, οι άνθρωποί του, το πελατολόγιο των υψηλών αξιώσεων, η παλιά εκείνη Ελένη που τριγυρνά στους διαδρόμους ρωτώντας για τον Πάρη και την τύχη του πολέμου, οι ψεύτικες οι δόξες, τα ηλεκτρισμένα ακόρντα που παίζουν στο φόντο, μπορούν με επάρκεια να περιγράψουν […]

Το επέκεινα Του κτίζειν   Αμοργός, ένας κόσμος Αισιόδοξος Και Ηρωικός   Έριξε τις λόγχες του μες στην άγρια καρδιά μας, πήρε την φωνή του και έφυγε μακριά. Λένε, πως πήγε να βρει στα φαράγγια της Αρκαδίας τον παλιό, παιδικό του εαυτό. Άλλοι είπαν πως μετά τις ύστατες αυτές πράξεις που υπήρξαν γεννημένες μισές από […]

Όταν η γλώσσα Θα ΄χει χαθεί, Θα απομείνει Η γεωμετρία Των σωμάτων Για να αφηγηθεί Τις ύστατες στιγμές, Την άρνηση, Την τόση συντριβή.   Δυο άνδρες, τριάντα και σαράντα χρόνων βρέθηκαν σε έναν από τους χώρους της βίλια Τζουλιάνα. Είχαν χαθεί σε εκείνο το φοβερό μαρτύριο της Πομπηίας πριν από σχεδόν δεκαοχτώ αιώνες. Τόση η […]

Τα ινδάλματα είναι καθρέφτες των παραμυθιών Που λένε πάντα την αλήθεια Ο Μπόρχες το γράφει ξεκάθαρα. Διαφθορά, βρώμικοι πολιτικοί και ποδόσφαιρο διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά αυτής της μεγάλης χώρας. Της άλλης Αμερικής με το ατέλειωτο, υβριδικό της πρόσωπο που αφήνει τον Τζιόττο δίχως επάγγελμα. Μες σε δικτατορίες και άγρια δάκρυα, ανασαίνουν χρώμα και ζωντάνια οι αθάνατες […]

Ιστορία εμπνευσμένη Από ένα σύνθημα Που κάποιος άγνωστος χάραξε Στο γαλάζιο μου στενό.   Θυμάμαι κάτι σκόρπιες λέξεις, Όπως σφαίρες, σειρήνες, Καλκούτα, Φραντς. Καθώς περνάει ο καιρός Η μνήμη μου αδυνατίζει. Μα τούτο δεν είναι αναγκαία κακό Αφού εκείνο που έχει μια κάποια σημασία Δεν είναι άλλο από την αλλαργινή πτώση Του Σαν Ρομάνο,  Σύλληψη […]

Από την αγγελικότητα Ως την πτώση. Και ξανά.   Η Χάνα έγινε φόντο σ’ ένα βερολινέζικο παράθυρο. Ποτέ δεν μίλησε, ποτέ δεν γέλασε, δεν μπορούσε. Κρέμασε τις δεκαετίες για σκουλαρίκια της και βάδισε τον δρόμο που οδηγεί στην αιωνιότητα. Στην καρδιά της κρατά κρυμμένα βράδια αχαλίνωτα στα σκόρπια σημεία του ελέγχου. Πιο βαθιά, μες στην […]

Όσα σώθηκαν από την μονογραφία Της Ανέτ Πέιλ Που έζησε ως το μεδούλι Την άνοδο Και Την πτώση    Το τραγούδι «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο» παίζει στην διαπασών. Πρέπει να δίνεται η εντύπωση ενός πραγματικού χαλασμού. Τα πράγματα θα πρέπει να ΄ναι ριγμένα χάμω, καρέκλες, τραπέζια, προτομές, σύνεργα του καπνού, πλαστικά λουλούδια, περίστροφα Smith, […]

[…Μια ολόκληρη εικονογραφία Σε σκεύη, τοιχογραφίες, Ζωές…] «Ερκολάνο»    Μαύρα Σαλόνια Τρεις ιστορίες   Ι. Το Ντρικ Λέιν δεν υπάρχει στον χάρτη Η Πυγμαχία είναι η μοναδική χαρά στο Ντρικ Λέιν. Όλο και όλο το μικρό γυμναστήριο στον σιδηρόδρομο. Όσοι βρίσκονται κοντά στο ρινγκ ποντάρουν μεγάλα ποσά. Τα ακουμπάνε σε συγκεκριμένα πρόσωπα που περιμένουν μια […]