Αντώνης Τσόκος

 

 

 

Τα μάτια υπάρχουν μόνο ως τοπίο. Η όραση ως κατάληξη, εκδίκηση που εκπνέει στο βλέμμα. Καμία Παναγία δεν αντέχει το θέαμα του σταυρωμένου γιου της. Κανένας Ιωσήφ δεν ονειρεύεται αναστάσεις. Ο Χριστός κλοτσάει την πέτρα πάνω από τις κιμωλίες. Στο κουτσό το ένα πόδι παριστάνει το παρόν το άλλο τη θυσία.   Αντώνης Τσόκος – […]

Σήμερα βρέχει. Την τέταρτη μέρα του Απρίλη πάντα βρέχει. Από το 1992, από εκείνη τη συννεφιασμένη Δευτέρα που αντικρίσαμε το πρόγραμμα της κηδείας του συμμαθητή μας. Από τη στιγμή που ο λυκειάρχης ανακοίνωσε στο προαύλιο τον θάνατό του. Ο Σταμάτης είχε διαγνωστεί με λευχαιμία. Ήμασταν συμμαθητές από την πρώτη γυμνασίου. Τη χρονιά που πέθανε μοιραζόμασταν […]