Αντώνης Τσόκος | Χειμερινή ώρα

Δεν θα ξεφύγει κανείς απ’ τη φροντίδα μου. Ο χειμώνας είναι εποχή για τους δειλούς. Την άνοιξη, αν τολμάτε, ανοίξτε ακόμα ένα κουμπί απ’ τη ζακέτα. Τρίζουν οι τέντες, τρίζει ο ήλιος, τρίζουν τα σύννεφα. Τρίζουν οι κλειδώσεις του σπουργιτιού. Απόψε, η μοίρα τα έφερε να γεννηθείτε ποιητές. Ως το πρωί, στα σκαλοπάτια αυτού του […]

Μια σύντομη αναπόληση

Γράφει ο Αντώνης Τσόκος Υπό τον ήχο των τζιτζικιών και με το φθινόπωρο σε περίοπτη θέση στην καρδιά, ολοκληρώθηκε το πρώτο τεύχος του ηλεκτρονικού ενθέτου του Μονόκλ. Ενός ξεχωριστού περιοδικού που θα βλέπει το φως της δημοσιότητας κάθε τρεις μήνες, στο μεταίχμιο των τεσσάρων εποχών. Κι επειδή η ζωή είναι μια σύντομη αναπόληση, ας δούμε […]

Μη αναστρέψιμη αντιστροφή | Του Αντώνη Τσόκου

Αγαπητέ Λούις, σου γράφω αυτό το γράμμα που άλλο σκοπό δεν έχει παρά την εξιστόρηση μιας παράξενης ιστορίας. Όπως γνωρίζεις, τα τελευταία καλοκαίρια παραθερίζω στην εξοχική κατοικία που κληρονόμησα από τον θείο Νικηφόρο. Τον αδερφό του πατέρα μου. Ο θείος, όσο κι αν προσπάθησε, δικά του παιδιά δεν απόκτησε. Ομολογώ πως στάθηκα αρκετά τυχερός αφού […]

Αντώνης Τσόκος | Εσύ

Οι άνθρωποι, που γνώριζα ως εκείνη την ημέρα, φορούσαν το σώμα μέσα από τα ρούχα. Περίεργο, εγωιστικό ͘ αλλά έτσι συνέβαινε. Ό ένας έμοιαζε με τον άλλον. Ο άλλος ήμουν εγώ. Όταν λέω εγώ, εννοώ εσένα. Εσύ είσαι το εγώ που πάντα αποφεύγω. Εσύ, που όταν πέφτεις νύχτα καταμεσής της Σταδίου, γίνεσαι άγαλμα. Τα γόνατά […]