Αντώνης Τσόκος

 

 

Μια άνοιξη πριν αρκετά χρόνια όταν άρχισαν να λιώνουν τα κόκαλα των πεθαμένων  ένα παιδί το τελευταίο εκείνου του Μάη κοίταξε πίσω απ’ τη χαραμάδα των δαχτύλων του είδε ότι έπρεπε να δει και αποστήθισε όσα κρύβει το φως από τα μάτια.